Kluby sportowe jako podmioty trzeciego sektora.

Uwarunkowania formalne i kluczowe problemy

Łukasz Gorczyński

Łukasz Gorczyński

Wprowadzenie

Definicja klubu sportowego

Klub sportowy a organizacja pozarządowa, zagadnienia podatkowe

Klub sportowy mający formę stowarzyszenia - historia zagadnień rejestracyjnych

Problematyka klubów sportowych działających w formie stowarzyszeń

Dotychczasowe próby legislacyjne rozwiązania problemów UKS i klubów sportowych

Badanie dot. ewidencji uczniowskich klubów sportowych i klubów sportowych

Podsumowanie

Bibliografia

Stan prawny na dzień

17 lutego 2024 roku

Wprowadzenie


  • Kultura fizyczna jako wyraz obywatelskiej wolności
  • Dane liczbowe

Działalność w sferze kultury fizycznej, której formalnym wyrazem są m.in. kluby sportowe, jest gwarantowanym konstytucyjnie elementem obywatelskiej wolności, a same kluby sportowe są ważną częścią sektora pozarządowego, tak w ujęciu instytucjonalnym (najczęściej mają formę prawną stowarzyszeń i stanowią spory procent całej tej grupy), jak i funkcjonalnym (szereg zachodzących relacji w obrębie samych klubów oraz relacji z lokalną wspólnotą, w tym z samorządem). Mimo liczebności, kluby sportowe w Polsce nadal często traktowane są jako mocno autonomiczny fragment trzeciego sektora i jako zbiór podmiotów funkcjonujących gdzieś na jego obrzeżach. Zdaje się to podejściem błędnym. Abstrahując od samej rywalizacji sportowej, czy ćwiczeń fizycznych i patrząc na kluby sportowe z szerszej perspektywy, łatwo można bowiem dostrzec jak ważnymi i jak wielowymiarowymi są miejscami realizacji interakcji społecznych, a przez to jak ważne jest - też dla wzmocnienia znaczenia samego trzeciego sektora - traktowanie tych podmiotów jako „swoich”.

Przykłady społeczności zaangażowanych pośrednio i bezpośrednio w bieżące funkcjonowanie takich klubów (członkowie, trenerzy, osoby ćwiczące, rodzice dzieci, sympatycy, kibice, darczyńcy itd.), to często wręcz modelowe przykłady praktyk fundamentalnych dla trzeciego sektora - w klubach sportowych doskonale realizowane są idee integracji społecznej, samoorganizacji, wspólnotowości, czy działań wolontariackich. Nieco anegdotycznie i z właściwym dla siebie poczuciem humoru tę ideę integracji społecznej wyrażał Jerzy Wojewódzki, nieżyjący już prezes Gliwickiego Towarzystwa Sympatyków Piłki Nożnej Pięcioosobowej „Piątka”, organizator największej w Polsce amatorskiej ligi piłki nożnej pięcioosobowej, mówiąc: „Gdzie indziej, jak nie na piłkarskim boisku, chłopak spod bloku może bezkarnie kopać po kostkach policjanta, czy urzędnika skarbowego”. Odwołując się natomiast do bardziej naukowych przykładów znaczenia klubów sportowych, jako nośnika interakcji społecznych, widać wyraz tej idei choćby w samym już tytule książki Roberta D. Putnama „Samotna gra w kręgle. Upadek i odrodzenie wspólnot lokalnych w Stanach Zjednoczonych” (choć oczywiście sama książka traktuje o kapitale społecznym znacznie szerzej).

Niestety, wydaje się też, że w klubach sportowych - szczególnie klubach lokalnych, których jest najwięcej - mocniej też widać dysfunkcyjność przepisów regulujących działalność społeczną. Podmiotów tych dotyczą nie tylko regulacje właściwe dla ogółu organizacji pozarządowych, ale i regulacje z „branżowej” ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (dalej - ustawa o sporcie). Ponadto osoby zaangażowane w prowadzenie takich podmiotów bardzo często ogrom pracy poświęcają - w zdecydowanej części wolontariacko - na utrzymanie klubu sportowego w gotowości do realizacji działań (utrzymanie bazy sportowej i bazy osób ćwiczących lub zawodników), przez co tym mniej mają czasu na zagadnienia formalne. Sektor nie doświadczył szerzej zakrojonych działań legislacyjnych - ani nawet rzetelnych prób takich działań - mających na celu deregulację, w tym „uszczuplenie” przepisów, czy precyzyjniej - uszczuplenie obowiązków wynikających z różnych przepisów. Tendencja zdaje się odwrotna.

Wystarczy spojrzeć na przepisy z samego 2021 roku, które mogą dotyczyć klubów sportowych. Pełne wdrożenie zapisów ustawy z dnia 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych nakłada określone obowiązki na organizacje pozarządowe (a wśród nich właśnie na kluby sportowe), które mają zgłoszonych do ZUS pracowników objętych ubezpieczeniem społecznym, a zmiana zapisów ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych zobowiązuje organizacje do zgłaszania do ZUS umów o dzieło, w przypadku, kiedy organizacja jest płatnikiem składek. W drugiej połowie roku na kluby sportowe współpracujące finansowo z samorządem mocno oddziaływać mogą przepisy ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o zapewnianiu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami (same w sobie oczywiście bardzo potrzebne - tak jak potrzebne są środki finansowe do właściwego wdrażania tych zapisów), a od 31 października 2021 r. - przepisy ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu związane ze zgłaszaniem beneficjentów rzeczywistych do Centralnego Rejestru Beneficjentów Rzeczywistych (który to obowiązek dotyczy stowarzyszeń podlegających wpisowi do KRS). A mówimy tylko o 2021 roku i tylko o części przepisów.

Do dziś - jak wskazuje doświadczenie - wiele osób z zarządów klubów sportowych nie zdaje sobie sprawy, że ich również obejmuje regulacja art. 11 ust. 4 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (dalej - ustawa Prawo o stowarzyszeniach), wskazująca, że w umowach między stowarzyszeniem a członkiem zarządu oraz w sporach z nim stowarzyszenie reprezentuje członek organu kontroli wewnętrznej wskazany w uchwale tego organu lub pełnomocnik powołany uchwałą walnego zebrania członków. Do dziś też wiele klubów, zdaje się, nadużywa źródła finansowania, jakim jest składka członkowska, która w praktyce - w myśl obowiązujących przepisów i ich interpretacji - często jest po prostu opłatą za konkretną usługę świadczoną przez klub.

Chcąc docenić znaczenie klubów sportowych i ich miejsce w trzecim sektorze, zabiegając o uproszczenie warunków formalno-prawnych dla polskich organizacji społecznych, należy więc zabiegać również o dobre regulacje dla mieszczących się w tym zbiorze podmiotów, działających w oparciu o ustawę wprost dedykowaną podmiotom społecznym, jaką jest ustawa prawo o stowarzyszeniach, a jednocześnie ustawę „branżową”, jaką jest - jak już wspomniano - ustawa o sporcie. Wzajemna relacja tych dwóch aktów prawnych oraz nieprecyzyjne lub wprost wadliwe regulacje drugiego z nich, również składają się na trudności w formalnym funkcjonowaniu klubów sportowych działających w formie stowarzyszeń i to przede wszystkim ta wzajemna relacja jest przedmiotem rozważań w dalszej części niniejszego tekstu. Część ta zawiera również krótkie porównanie aktualnej ścieżki rejestracji oraz funkcjonalności ewidencji uczniowskich klubów sportowych i klubów sportowych działających w formie stowarzyszenia, których statuty nie przewidują prowadzenia działalności gospodarczej (zwanych w dalszej części również UKS-ami i klubami sportowymi) ze ścieżką rejestracji pozostałych stowarzyszeń rejestrowych nieprowadzących działalności gospodarczej (zwanych w dalszej części również stowarzyszeniami) i kończy się propozycją ewentualnych korekt przepisów.

W pierwszej części tekstu przedstawiona jest natomiast krótka historia kształtowania się rozwiązań prawnych dla klubów sportowych, z położeniem szczególnego nacisku na zmiany w zakresie rozumienia samego pojęcia „klub sportowy” - w tym zmiany w zakresie katalogu podmiotów mieszczących się pod tym pojęciem - a przede wszystkim kwestię kształtowania się przepisów dotyczących rejestracji i organów ewidencyjnych oraz rejestracyjnych ww. podmiotów i - przynajmniej w pewnym okresie - dużej dynamiki zmian w tym zakresie. Poznanie tej historii może pozwolić zrozumieć charakter obecnie obowiązujących przepisów i może stanowić punkt wyjścia do wspomnianej ewentualnej ich korekty.

Kultura fizyczna jako wyraz obywatelskiej wolności

Ramy formalno-prawne kultury fizycznej w Polsce określane są poprzez art. 68 ust. 5 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (dalej - Konstytucja RP), stanowiący, że „Władze publiczne popierają rozwój kultury fizycznej, zwłaszcza wśród dzieci i młodzieży” oraz przez wspomnianą już na wstępie ustawę o sporcie, który to akt prawny przeszło 10 lat temu zastąpił dwie inne ustawy - ustawę z dnia 18 stycznia 1996 roku o kulturze fizycznej (regulującą problematykę sportu amatorskiego) oraz ustawę z dnia 29 lipca 2005 roku o sporcie kwalifikowanym (regulującą problematykę sportu profesjonalnego).

W uzasadnieniu do ustawy wskazano, że przywołany art. 68 ust. 5 Konstytucji RP stanowi jedyną regulację o randze konstytucyjnej związaną z kulturą fizyczną, a z uwagi na fakt, że zawarty jest w części zatytułowanej „Wolności i prawa ekonomiczne, socjalne i kulturalne” wynika, że kultura fizyczna, w tym sport, nie jest domeną państwa, lecz przede wszystkim wolności obywatelskiej i praw z tą wolnością związanych. I dalej: „Te zaś, z uwagi na swój szczególny i specyficzny charakter, nie mogą być obciążone nadmierną reglamentacją prawną oraz interwencją organów władzy publicznej (rządowych oraz samorządu terytorialnego)”. (Uzasadnienie... 2009, s. 60)

Powyższy zapis wprost systemowo sytuuje kulturę fizyczną w sferze działań obywatelskich. Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o sporcie - na kulturę fizyczną składa się sport wraz z wychowaniem fizycznym i rehabilitacją ruchową. Samy sportem natomiast - zgodnie z art. 2 ust. 1 i art. 2 ust. 1a ustawy - są wszelkie formy aktywności fizycznej, które przez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływają na wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach. Za sport uważa się również współzawodnictwo oparte na aktywności intelektualnej, którego celem jest osiągnięcie wyniku sportowego.

Jak pisze B. Kołaczkowski: „Zadaniem niektórych zrzeszeń sportowych (…) jest także - o czym nie można zapominać - przygotowanie młodych ludzi do podjęcia w przyszłości form aktywności społecznej związanych z większą odpowiedzialnością; zrzeszenia takie stanowią bez wątpienia szkołę społeczeństwa obywatelskiego”. (Kołaczkowski, Diallo 2016, s. 12)

Jak czytamy w Programie Rozwoju Sportu do roku 2020, stanowiącym rządowy dokument strategiczny dotyczący obszaru sportu: „Inwestycje w sport należy traktować przede wszystkim jako szeroko rozumianą prewencję zdrowotną oraz sprzyjanie postawom prospołecznym. (…) Ponadto sport pełni funkcję wychowawczą, szczególnie w odniesieniu do dzieci i młodzieży szkolnej”. (Program… 2019, s. 5-6)

Sytuowanie samych klubów sportowych działających w formie stowarzyszeń w sferze działań obywatelskich (pisząc inaczej - w obrębie trzeciego sektora) jest dodatkowo wzmacniane przez zapisy samej ustawy o sporcie, której art. 15 ust. 3 wskazuje, że w skład ligi zawodowej w grach zespołowych wchodzą wyłącznie kluby sportowe działające jako spółki akcyjne lub spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Kolokwialnie rzecz ujmując - tam, gdzie sport spotyka się z dużymi pieniędzmi i marketingiem, co zbliżać może sport bardziej do działań biznesowych, niż społecznych, tam forma prawna stowarzyszenia się nie pojawia.

Nas interesuje obszar sportu i klubów sportowych spoza obszaru lig zawodowych (co nie jest tożsame ze stwierdzeniem, że podmioty z lig zawodowych nie mogą być - pod kątem formalnym - częścią trzeciego sektora).

***

Zgodnie z ustawą o sporcie podstawową instytucjonalną formą prowadzenia działalności sportowej są - wspominane już wielokrotnie - kluby sportowe (art. 3 ust. 1 ustawy o sporcie). Aby możliwie jak najbardziej precyzyjnie wskazać interesujący nas obszar - powyżej, na potrzeby stworzenia odpowiedniego „wrażenia”, zarysowano ten obszar jako obszar klubów sportowych spoza obszaru lig zawodowych - należy odpowiedzieć sobie na następujące pytania:

  • czym jest klub sportowy i jaka jest jego definicja (w tym - jak zmieniała się ona przez lata),
  • w jakiej relacji definicja ta pozostaje w stosunku do ustawowej definicji organizacji pozarządowej (w tym - względem prawnych definicji podmiotów społecznych mieszczących się w ustawowym pojęciu organizacji pozarządowej) oraz - pomocniczo - jakie jest umiejscowienie klubu sportowego w sferze działalności pożytku publicznego, ekonomii społecznej i systemie podatkowym.

Dane liczbowe

Zanim przejdziemy dalej - garść statystyk, które obrazują skalę interesującego nas zjawiska.

W klubach sportowych w 2018 roku ćwiczyło 1 mln 56 tys. osób (Cierpiał-Wolan 2019, s. 12). Wśród ćwiczących w Polsce najpopularniejsze były sporty drużynowe (56,3% osób ćwiczących), a spośród nich piłka nożna, którą uprawiało 39,4% ćwiczących. Drugie miejsce zajmowała piłka siatkowa - 6,5%. Kolejne miejsca, pod względem liczby ćwiczących, zajęły: pływanie i karate - po 4,3% oraz strzelectwo sportowe, lekkoatletyka i koszykówka (po 3,7%) (Cierpiał-Wolan 2019, s. 19-20).

W publikacji GUS Kultura fizyczna w latach 2017 i 2018 czytamy, że: „W 2018 roku działało w Polsce niemal 15 tys. klubów sportowych.” (Cierpiał-Wolan 2019, s. 12). Największy udział w liczbie podmiotów miały uczniowskie kluby sportowe, których liczba w 2018 roku wynosiła 5,6 tysięcy - przy czym od 2008 roku regularnie spada (Cierpiał-Wolan 2019, s. 17). W analizującej ten sam okres publikacji GUS Sektor non-profit w 2018 r. czytamy: „Wśród stowarzyszeń i podobnych organizacji społecznych w 2018 r. blisko połowę (49,9%) stanowiły typowe stowarzyszenia i podobne organizacje społeczne (34,5 tys.). Mniej liczną grupą były stowarzyszenia sportowe (18,2 tys., tj. 26,3%)” (Goś-Wójcicka 2020, s. 20). Z badań prowadzonych przez Stowarzyszenie Klon/Jawor - również odnoszących się do 2018 roku - wynika, że „sportem, turystyką, rekreacją, hobby” zajmuje się 28 tys. organizacji pozarządowych (Charycka, Gumkowska 2019, s. 11). Jak widać - nawet w możliwie porównywalnych publikacjach GUS, raz wskazana jest liczba 18 tysięcy podmiotów, raz niecałych 15 tysięcy.

O trudnościach w uchwyceniu istoty podmiotu sportowego - a przez to też ilości takich podmiotów - w dalszej części tekstu.

Spośród organizacji non-profit stowarzyszenia sportowe należą do tych, które najczęściej angażują się we współpracę z innymi podmiotami (taką współpracę deklaruje 92,7%) (Goś-Wójcicka 2021, s. 21). Organizacje te należą również do grupy podmiotów, dla których szczególne znaczenie mają finansowe zasoby pozyskiwane od instytucji publicznych (95,8%) (Goś-Wójcicka, 2021 s. 75). W 2019 r. największa część kwoty przekazanej organizacjom non-profit dotyczyła zadań zleconych w zakresie pomocy społecznej, a następnie właśnie kultury fizycznej (odpowiednio 824,4 mln zł i 804,8 mln zł). Podobnie struktura wydatków kształtowała się w 2020 r. - na zadania w zakresie pomocy społecznej przekazano 882,6 mln zł, natomiast na kulturę fizyczną - 713,1 mln zł (Goś-Wójcicka 2021, s. 101). Stowarzyszenia sportowe stosunkowo często - na tle pozostałych organizacji - opiniują akty prawa samorządowego (27,8%) (Goś-Wójcicka 2021, s. 81) i deklarują stosunkowo najwyższy poziom wiedzy o uwarunkowaniach współpracy urzędów administracji samorządowej z organizacjami non-profit (Goś-Wójcicka 2021, s. 82).

Klub sportowy na gruncie ustawy z dnia 3 lipca 1984 r. o kulturze fizycznej

Pierwszą ustawą, która wyodrębniła zrzeszenia sportowe z ogólnej regulacji dotyczącej zrzeszeń, była ustawa z dnia 3 lipca 1984 r. o kulturze fizycznej, określająca te zrzeszenia mianem „stowarzyszeń kultury fizycznej”. Co ważne - ustawa nie wymieniała pojęcia klubu sportowego (w akcie prawnym rangi ustawy pojęcie pojawiło się dopiero w połowie lat dziewięćdziesiątych wraz z ustawą z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej), ani - tym bardziej - pojęcia uczniowskiego klubu sportowego. Pojęcie „klub” pojawiało się w aktach niższej rangi, np. w akcie wykonawczym do ustawy, tj. Zarządzeniu Przewodniczącego Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Sportu z dnia 1 października 1985 r. w sprawie zasad i trybu zmiany przynależności zawodników piłki nożnej do stowarzyszeń kultury fizycznej i innych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność sportową oraz zasad reprezentowania tych stowarzyszeń i jednostek organizacyjnych (dalej - Zarządzenie Przewodniczącego GKKFiS).

Art. 3 ust. 2 ustawy wskazywał, że działalność społeczna w dziedzinie kultury fizycznej jest realizowana głównie w stowarzyszeniach kultury fizycznej. Ponownie widać tu społeczną rolę zrzeszeń sportowych. Zgodnie z art. 59 ustawy stowarzyszenia kultury fizycznej działały na zasadach określonych w prawie o stowarzyszeniach, ze zmianami wynikającymi z przepisów ustawy.

W pierwszym okresie obowiązywania ustawy z dnia 3 lipca 1984 r. o kulturze fizycznej odwołanie do prawa o stowarzyszeniach dotyczyło Rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 października 1932 r. - Prawo o stowarzyszeniach, które to rozporządzenie w drugim okresie obowiązywania regulacji - ustawa o kulturze fizycznej została uchylona 6 kwietnia 1996 roku - zostało (bez zmiany samego artykułu w ustawie) zastąpione obowiązującym do dziś aktem, jakim jest ustawa z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (na mocy tej ustawy dla stowarzyszeń z osobowością prawną organem rejestrowym stał się właściwy ze względu na siedzibę stowarzyszenia sąd wojewódzki, podczas gdy dla stowarzyszeń kultury fizycznej organ rejestrowy został wówczas bez zmiany - był nim organ administracji stopnia wojewódzkiego).

Warto zauważyć, że na mocy art. 64 ustawy z dnia 3 lipca 1984 r. o kulturze fizycznej stowarzyszenia kultury fizycznej mogły tworzyć oddziały, zatrudniać pracowników i prowadzić działalność gospodarczą wspomagającą osiąganie celów statutowych.

Niektórzy badacze bardzo krytycznie oceniają wprowadzenie do porządku prawnego stowarzyszeń kultury fizycznej i przygotowanie dla nich odrębnych regulacji. Jak pisze D. Dudek: „Analizując regulacje ustawy musimy powiedzieć, że „stowarzyszenie kultury fizycznej” miało być klasycznym stowarzyszeniem działającym na podstawie powszechnego Prawa o stowarzyszeniach, ze zmianami wynikającymi z ustawy o kulturze fizycznej. Wprowadzenie do polskiego prawa, nigdzie nie istniejących w świecie, tego typu zrzeszeń było kuriozalne i doprowadziło do z góry przewidywanych dla specjalistów komplikacji. (...) Złamano historyczną tradycję polskiego prawa stowarzyszeniowego wyłączając, w pewnym zakresie, działalność klasycznych stowarzyszeń spod wpływu Prawa o stowarzyszeniach, podporządkowując jednocześnie najważniejszą ich część funkcjonowania zupełnie innej ustawie. (...) Oprócz klasycznych stowarzyszeń zaczęły bowiem od roku 1984 działać „stowarzyszenia kultury fizycznej”. Dualizm prawny stał się faktem. Aby wskazać na dalsze konsekwencje takich rozwiązań ustawowych, prowadzących do dezorganizacji polskiego sportu, dopowiedzmy, że wszystkie „stowarzyszenia kultury fizycznej” o celach sportowych w zapisach statutowych nosiły nazwę zwyczajową „klub sportowy”. Podobnie w mowie potocznej używano wyłącznie określenia „klub sportowy”. Doprowadzono więc do sytuacji, w której nazwa zwyczajowa podstawowej jednostki organizacyjnej kultury fizycznej różniła się zupełnie od nazwy prawnej”. (Dudek 2005, s. 25-26)

W tym miejscu warto też wskazać, że w obecnym stanie prawnym pojęcie „stowarzyszenie kultury fizycznej” nie obowiązuje - choć potocznie nadal jest używane, co powoduje pewien chaos definicyjny.

Jednocześnie raz jeszcze podkreślenia wymaga fakt, że na gruncie krótko tu przedstawionej ustawy z dnia 3 lipca 1984 r. o kulturze fizycznej prawne pojęcie klubu sportowego nie funkcjonowało, pojawiło się jednak np. w przywołanym już na wstępie akcie wykonawczym do ustawy, tj. Zarządzeniu Przewodniczącego GKKFiS, którego par. 1 stanowił: „Za stowarzyszenie kultury fizycznej lub inne jednostki organizacyjne prowadzące działalność sportową uważa się w rozumieniu niniejszego zarządzenia jednostki organizacyjne mające wyczynowe sekcje piłki nożnej, zwane dalej klubami”.

Klub sportowy na gruncie ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej

Pojęcie klubu sportowego po raz pierwszy w randze ustawowej pojawiło się w ustawie z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy w jej pierwotnym brzmieniu (brzmienie artykułu zmieniało się w czasie obowiązywania regulacji) podstawową jednostką organizacyjną realizującą cele i zadania w zakresie kultury fizycznej był klub sportowy. Zgodnie z art. 6 ust. 2 ustawy kluby sportowe, uczestniczące we współzawodnictwie sportowym, tworzone miały być w formie stowarzyszeń kultury fizycznej (stowarzyszenia tego typu były już obecne na gruncie poprzedniej ustawy) oraz nowych form, jakimi były sportowe spółki akcyjne (dalej - SSA). Kluby sportowe, które nie uczestniczyły we współzawodnictwie sportowym, mogły być tworzone w przewidzianych prawem formach organizacyjnych, co było dosyć szerokim ustawowym uprawnieniem, znacznie szerszym, niż obecne.

Na mocy art. 8 ust. 3 do stowarzyszeń kultury fizycznej dalej stosowano przepisy ustawy Prawo o stowarzyszeniach, m.in. z wyłączeniem przepisów dotyczących rejestracji.

Dla SSA, na mocy art. 29 ust. 1 ustawy, zarezerwowano - razem z polskimi związkami sportowymi - możliwość działalności w zakresie sportu profesjonalnego, ustawowo zdefiniowanego jako rodzaj sportu wyczynowego, uprawianego w celach zarobkowych.

Art. 7 ustawy wprowadził ustawowe pojęcie uczniowskiego klubu sportowego (dalej - UKS), określając UKS jako szczególny rodzaj klubu sportowego, działający na zasadach przewidzianych w ustawie Prawo o stowarzyszeniach - z wyłączeniem przepisów dotyczących rejestracji.

Istotna zmiana w brzmieniu art. 6 ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej - a więc w artykule związanym z kwestią definicji klubu sportowego - nastąpiła na skutek wejścia w życie ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o sporcie kwalifikowanym, o czym szerzej w dalszej części tekstu.

W tym miejscu warto zacytować dłuższy fragment z przywoływanej już publikacji D. Dudka: „(…) Ustawa nie definiuje (…) terminu „klub sportowy”, stwierdzając jedynie w art. 6.1, że „klub sportowy” jest „podstawową jednostką organizacyjną, realizującą cele i zadania w zakresie kultury fizycznej”. Ustosunkowując się do tego fragmentu zapisu stwierdzamy, że zawiera on zupełnie błędną informację jakoby klub sportowy był „jednostką organizacyjną”. To pewne, że w prawnym znaczeniu klub sportowy nie jest „jednostką organizacyjną”, bowiem w rzeczywistości nie istnieje jako struktura materialna. Czym wobec tego jest klub sportowy? Powtórzmy za wcześniejszą publikacją: „Klub sportowy nie jest podmiotem prawa, to jedynie zwyczajowa nazwa pewnej organizacyjnej formuły dopuszczonej prawem”. Ta zwyczajowa nazwa może przybierać realną formę istnienia prawno-organizacyjnego w postaci: stowarzyszenia, stowarzyszenia kultury fizycznej, uczniowskiego klubu sportowego, sportowej spółki akcyjnej lub każdej innej formy organizacyjnej przewidzianej prawem. Oznacza to, że w polskim systemie organizacji sportu istnieje dualizm podstawowej jednostki realizującej cele i zadania w zakresie kultury fizycznej. Ze względów historycznych jednostkę tę nazwano zwyczajowo klubem sportowym, wiedząc o tym, że w rzeczywistości istnieje realnie jako stowarzyszenie, stowarzyszenie kultury fizycznej, uczniowski klub sportowy, sportowa spółka akcyjna lub każda inna forma organizacyjna przewidziana prawem. Nowa ustawa z 1996 r. nie tylko podtrzymała zasadę, w której nazwa zwyczajowa podstawowej jednostki organizacyjnej kultury fizycznej różniła się zupełnie od nazwy prawnej, ale umocniła to zjawisko”. (Dudek 2000, s. 105)

Mimo, iż ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej już nie obowiązuje oraz bez względu na fakt, iż - jak już wspomniano - w obecnym stanie prawnym brak już pojęcia sportowej spółki akcyjnej oraz pojęcia stowarzyszenia kultury fizycznej, to w przywołanym fragmencie padają wciąż aktualne na gruncie obowiązującego prawodawstwa i kluczowe dla rozważań nad istotą i definicją klubu sportu słowa: „Klub sportowy nie jest podmiotem prawa, to jedynie zwyczajowa nazwa pewnej organizacyjnej formuły dopuszczonej prawem”. O ile dyskutować można z tym, czy zdanie we właściwy sposób oddaje prawny charakter pojęcia klubu sportowego, to faktem jest, że pojęcie to nie jest określeniem konkretnej formy prawnej, lecz pojęciem, którego używa się względem niej po spełnieniu określonych ustawą warunków (w obecnym stanie prawnym - ustawą z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie), bez konieczność np. uzyskania zezwolenia (jak w przypadku np. szkoły). Do rozważenia pozostaje na ile o klubie sportowym powinno się myśleć, jako o wyodrębnionej jednostce organizacyjnej w obrębie danego podmiotu, na co wskazuje np. A. Jaworski. (Jaworski 2018)

Wpływ ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o sporcie kwalifikowanym na definicję klubu sportowego

Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o sporcie kwalifikowanym (dalej - ustawa o sporcie kwalifikowanym) nie zastąpiła ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej, ale miała duże znaczenie dla jej brzmienia. Z chwilą jej wejścia w życie, czyli z dniem 1 września 2005 r., z ustawy o kulturze fizycznej usunięto całość regulacji dotyczących sportu kwalifikowanego, pozostawiając w ustawie o kulturze fizycznej jedynie regulacje sportu niekwalifikowanego (określanego nieraz mianem nieprofesjonalnego) oraz wychowania fizycznego. Do chwili wejścia w życie obecnie obowiązującej ustawy o sporcie, tj. do 2010 roku, mieliśmy więc dwa akty prawne rangi ustawowej regulujące zagadnienia sportowe - ustawę o kulturze fizycznej (sport nieprofesjonalny) i ustawę sporcie kwalifikowanym (sport profesjonalny).

Na mocy przepisów zmieniających, towarzyszących wejściu w życie ustawy o sporcie kwalifikowanym, tj. art. 62 pkt 4 ustawy, zostało wyeliminowane z porządku prawnego pojęcie stowarzyszenia kultury fizycznej. Na mocy ww. art. 62 pkt 4 ustawy, art. 6 ust. 2 ustawy o kulturze fizycznej otrzymał brzmienie - Klub sportowy może działać jako osoba prawna utworzona na podstawie odrębnych przepisów albo jako osoba fizyczna będąca przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej.

Tym sposobem od 1 września 2005 r., czyli od chwili wejścia w życie przepisów ustawy o sporcie kwalifikowanym, nie obowiązuje ustawowe pojęcie stowarzyszenia kultury fizycznej oraz - też już wspomniane - pojęcie sportowej spółki akcyjnej (jednocześnie jednak „stowarzyszenie kultury fizycznej”, jako rodzaj organizacji, można było wskazywać w formularzu KRS-W20, używanym do rejestracji podmiotu w KRS, aż do dnia 1 grudnia 2014 r., tj. dnia wejścia w życie Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 12 listopada 2014 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie określenia wzorów urzędowych formularzy wniosków o wpis do Krajowego Rejestru Sądowego oraz sposobu i miejsca ich udostępniania). Na marginesie zauważyć należy, że pojęcia te nadal znajdują się przy okazji definicji klubu sportowego w bardzo popularnej - i dbającej o standardy, w tym o aktualność informacji - Wikipedii.

Podsumowując tę część - w 2005 roku po wejściu w życie ustawy o sporcie kwalifikowanym i jednoczesnym obowiązywaniu ustawy o kulturze fizycznej z 1997 roku (w brzmieniu zmienionym), klub sportowy ustawowo definiowano jako jednostkę organizacyjną realizującą cele i zadania w zakresie kultury fizycznej, która to jednostka mogła działać jako osoba prawna utworzona na podstawie odrębnych przepisów albo jako osoba fizyczna będąca przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej.

Klub sportowy na gruncie ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (stan aktualny)

W uzasadnieniu towarzyszącym obowiązującej dziś ustawie o sporcie, która to ustawa zastąpiła ustawę o sporcie kwalifikowanym i ustawę o kulturze fizycznej, czytaliśmy: „Równoległe istnienie dwóch ustaw regulujących sferę kultury fizycznej powoduje znaczne problemy interpretacyjne i utrudnia prawidłowe stosowanie obowiązujących przepisów. Ustawy te nie są także w pełni spójne. Ponadto każda z tych ustaw zawiera liczne unormowania, w szczególności pojęcia i instytucje, które w praktyce przysparzają istotnych trudności interpretacyjnych. Obecnie główną negatywną cechą prawa sportowego w Polsce jest jego „przeciążenie” normami rangi ustawowej. Dodać do tego należy fakt, że niektóre rozwiązania zawarte w obecnie obowiązujących ustawach nie sprawdziły się w praktyce. W rezultacie stosowanie tych ustaw jest utrudnione z powodów niezwiązanych ze specyfiką organizowania i uprawiania kultury fizycznej”. (Uzasadnienie... 2009, s. 61)

W ustawie odstąpiono od podziału na sport „profesjonalny” i „amatorski” oraz „zorganizowany”, „kwalifikowany”, czy też „indywidualny”. Jak czytaliśmy: „Są to (…) pojęcia nie tylko trudne do teoretycznego zdefiniowania, lecz również nie w pełni adekwatne do rzeczywistości „sportowej”. Dotychczasowa praktyka wykazała, że pojęcie „sport kwalifikowany” jest wielokrotnie utożsamiane ze „sportem profesjonalnym”. Ukształtowana praktyka orzecznicza w istocie spowodowała znaczne trudności w możliwości finansowego wspierania sportu przez jednostki samorządu terytorialnego”. (Uzasadnienie... 2009, s. 64)

Dla rozważań nad definicją klubu sportowego ważny jest ten fragment uzasadnienia: „W projekcie ustawy odstąpiono również od zdefiniowania pojęć (…) „klub sportowy”. Dotychczasowe definicje nie zawsze prawidłowo i kompleksowo opisywały rzeczywistość. Ponadto pojęcia te są powszechnie zrozumiałe, a jednocześnie trudno dostrzec potrzebę przyznania im innego, specjalnego znaczenia z perspektywy projektowanej ustawy. Pozostawienie ww. kluczowych dla sportu pojęć bez ustawowych definicji spowoduje, że regulacja będzie bardziej elastyczna, a z perspektywy przeciętnego obywatela bardziej czytelna i naturalna” (Uzasadnienie... 2009, s. 64). I dalej: „Projekt ustawy nie wprowadza ograniczeń co do formy prawnej klubu sportowego, osoby zainteresowane same powinny decydować o formie klubu zgodnie z ich określonymi potrzebami i możliwościami. Kluby sportowe mogą zatem działać m.in. w formie spółek kapitałowych, tj. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjnej. W praktyce najczęstszą formą prawną klubów sportowych jest stowarzyszenie”. (Uzasadnienie... 2009, s. 67)

Jak wynika z powyższego - pojęcie klubu sportowego pojawia się w ustawie, jednocześnie rzeczywiście jest dosyć elastyczne. Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego, natomiast zgodnie z art. 3 ust. 2 - kluby sportowe działają jako osoba prawna.

Pisząc jeszcze inaczej - klub sportowy definiowany jest przez ogólne kryterium podmiotowe (podmioty mogące być klubem sportowym to podmioty działające jako osoba prawna) oraz funkcjonalne (prowadzenie działalności sportowej).

Mimo wskazywanej elastyczności, ustawą o sporcie ograniczono krąg podmiotów, które kwalifikowały się jako klub sportowy, względem poprzedniej regulacji. Dla przypomnienia - na gruncie poprzedniej regulacji definicję klubu sportowego mogły też spełniać osoby fizyczne będące przedsiębiorcami. Obecna ustawa wymaga działania jako osoba prawna (konkretna forma prawna, tj. działanie jako stowarzyszenie, obligatoryjna jest tylko w przypadku uczniowskich klubów sportowych).

Jak pisze B. Kołaczkowski: „Warto dodać, że jedna z najważniejszych zmian w sferze podstaw działalności sportowej w Polsce została dokonana wraz z dniem wejścia w życie obowiązującej ustawy o sporcie - wyeliminowano bowiem możliwość prowadzenia klubu w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej. Zmiana ta jest sprzeczna z dominującą tendencją do liberalizacji wymagań w zakresie organizacji sportu i jest poddawana powszechnej krytyce; w literaturze podkreśla się ponadto, że klub powinien mieć możliwość funkcjonowania także w formie osobowej spółki handlowej, tj. spółki jawnej lub komandytowej”. (Kołaczkowski, Diallo 2016, s. 255) Dodać należy, że na gruncie obecnych regulacji klubem sportowym nie może być również stowarzyszenie zwykłe, nieposiadające osobowości prawnej (art. 40 ust. 1 ustawy Prawo o stowarzyszeniach).

Przykładowe możliwe formy prawne klubu sportowego (stan aktualny)

W świetle powyższego - przykładowymi możliwymi formami klubu sportowego są:

  • stowarzyszenie (z wyłączeniem stowarzyszenia zwykłego), w tym wskazane w ustawie o sporcie uczniowski klub sportowy i klub sportowy działający w formie stowarzyszenia, którego statut nie przewiduje prowadzenia działalności gospodarczej,
  • fundacja,
  • spółka kapitałowa (tj. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, spółka akcyjna lub prosta spółka akcyjna, czyli nowa forma spółki kapitałowej - dostępna od 1 lipca 2021 roku),
  • spółdzielnia,
  • koło gospodyń wiejskich.

Jak widać - część z powyższych podmiotów wprost można zaliczyć do podmiotów trzeciego sektora, a pozostałe można zaliczyć w ich poczet po spełnieniu warunków z ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (dalej - ustawa o pożytku) (szerzej - w dalszej części tekstu).

Regulacja dotycząca klubu sportowego - zgodnie z intencją ustawodawcy - jest elastyczna. Przykładem przejawu tej elastyczności jest poszerzenie się kręgu podmiotów spełniających kryterium klubu sportowego bez zmiany samego art. 3 ustawy o sporcie, a w wyniku zmiany definicji sportu. Zmiana ta miała miejsce np. na drodze ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o sporcie oraz ustawy o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów, który to akt prawny w art. 1 zmieniał ustawę o sporcie poprzez dodanie w art. 2 po ust. 1, ust. 1a w brzmieniu: „1a. Za sport uważa się również współzawodnictwo oparte na aktywności intelektualnej, którego celem jest osiągnięcie wyniku sportowego”. Jak pisano w uzasadnieniu: „Projekt ustawy o zmianie ustawy o sporcie (…) rozszerza definicję sportu o aktywność intelektualną. Obowiązujące aktualnie uregulowanie skupia się wyłącznie na aktywności fizycznej. Uwzględnienie w tej kategorii takich sportów, jak szachy, warcaby, czy brydż sportowy do tej pory mogło budzić wątpliwości. Proponowana zmiana wyjaśni tę kwestię. Ponadto rozszerzenie definicji sportu o aktywność intelektualną umożliwi uwzględnienie w regulacji cieszących się dużą popularnością kategorii sportów elektronicznych (e-sport)” (Uzasadnienie… 2017, s. 3). W praktyce np. stowarzyszenia, czy fundacje mające w celach statutowych organizację turniejów e-sportowych stały się - z mocy ustawy - klubami sportowymi.

Innym przejawem elastyczności, związanej z faktem, że klub sportowy definiowany jest przez ogólne kryterium podmiotowe (posiadanie osobowości prawnej) jest poszerzenie się kręgu podmiotów mogących spełniać kryterium klubu sportowego bez zmiany samego art. 3 ustawy o sporcie, a w wyniku pojawienia się nowych form podmiotów posiadających osobowość prawną. Mowa tu tak o prostych spółkach akcyjnych, jak i np. kołach gospodyń wiejskich tworzonych na podstawie ustawy z dnia 9 listopada 2018 r. o kołach gospodyń wiejskich. Warunkiem jest spełnienie przesłanki z art. 3 ust. 1, tj. prowadzenie działalności sportowej (dla przypomnienia - w myśl ustawy sportem są wszelkie formy aktywności fizycznej, które przez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływają na wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach; za sport uważa się również współzawodnictwo oparte na aktywności intelektualnej, którego celem jest osiągnięcie wyniku sportowego).

Osobnym zagadnieniem jest rozmiar i praktyczny wymiar tej działalności. Pisząc inaczej - czy klubem sportowym jest np. stowarzyszenie, które działalność sportową ma wpisaną w statucie jako jedną z wielu działalności i - w praktyce - nie realizuje działań w tym zakresie?

Warto poświęcić też chwilę uczniowskim klubom sportowym, które - zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o sporcie - są szczególnymi rodzajami klubu sportowego. Potocznie przyjmuje się, że ta szczególność wiąże się z faktem, iż członkami uczniowskiego klubu sportowego mogą być „w szczególności uczniowie, rodzice i nauczyciele” (art. 4 ust. 3). Jest to pogląd mylny. Wskazuje na to Izabela Bogucka, analizując postanowienie Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 2 kwietnia 2013 r. VI GZ 44/13: „Z treści art. 4 ustawy o sporcie można zatem wnosić, iż unikalnymi cechami, jakie odróżniają tę grupę podmiotów od innych zrzeszeń, są 1) tryb rejestracji wedle reguł kodeksu postępowania administracyjnego powierzony właściwemu miejscowo staroście (...) 2) skład członkowski – członkami uczniowskiego klubu sportowego mogą być, jak to ujmuje art. 4 ust. 3 ustawy o sporcie, »w szczególności uczniowie, rodzice i nauczyciele«. Należy stwierdzić, że żadna z wyżej wskazanych cech opisujących kategorię podmiotową, jaką stanowią uczniowskie kluby sportowe, nie jest w istocie cechą wyłączną tej właśnie grupy. Rejestracji w trybie administracyjnym podlegają bowiem na mocy art. 4 ust. 7 także kluby sportowe niebędące uczniowskimi klubami sportowymi, działające w formie stowarzyszenia, których statuty nie przewidują prowadzenia działalności gospodarczej. Nie sposób również zakwestionować dość oczywistego poglądu, że założony przez ustawodawcę substrat członkowski (uczniowie, rodzice i nauczyciele) może stanowić skład osobowy właściwie każdego stowarzyszenia – nie tylko uczniowskiego klubu sportowego, a nawet nie tylko klubu sportowego. Ten katalog członkowski pozostaje otwarty przez zastosowanie w omawianej regulacji określenia »w szczególności«” (Bogucka 2015, 25-26). Na czym polega więc owa szczególność UKS-ów? Na braku dopuszczalności prowadzenia działalności gospodarczej (w przywołanym orzeczeniu sąd nie dopuszcza w ogóle możliwości wprowadzenia do statutu uczniowskiego klubu sportowego zapisów dotyczących prowadzenia działalności gospodarczej, nawet gdyby w rzeczywistości nie miała ona być prowadzona). O zagadnieniu tym nieco szerzej w dalszej części tekstu.

Na zakończenie warto przywołać wskazywany już wyżej fakt, że na mocy ustawy o sporcie w skład ligi zawodowej w grach zespołowych wchodzą wyłącznie kluby sportowe działające jako spółki akcyjne lub spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Jak pisze R. Trzeciakowski: „(...) polski system prawny nie wyposaża klubów sportowych działających w formie stowarzyszenia, fundacji czy spółdzielni w możliwość przekształcenia się w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółkę akcyjną celem uczestnictwa we współzawodnictwie sportowym organizowanym w formie ligi zawodowej. Chcąc spełnić wymogi dotyczące funkcjonowania klubu w określonej formie prawnej, mniejsze kluby sportowe zmuszone są zarejestrować nowy podmiot spełniający ww. wymogi, a następnie przenieść na niego prawa i obowiązki wynikające z dotychczasowej działalności klubu sportowego. Wydaje się, że umożliwienie klubom sportowym prowadzącym działalność w formie stowarzyszeń, fundacji lub spółdzielni przekształcenia w spółkę prawa handlowego - na zasadach właściwym spółkom, tj. objęcie takiego przekształcenia zasadą sukcesji generalnej - znacznie uprościłoby ten proces. Wydaje się także, że wspomniane zagadnienie sukcesji generalnej miałoby kolosalne znaczenie właśnie dla klubów sportowych, które poza składnikami materialnymi, w procesie przekształcenia przenosiłyby też tzw. prawo do tradycji klubowej, które stanowi o tożsamości oraz przynależności regionalnej i społecznej klubu. Należy także pamiętać, że zmiana formy prawnej klubu sportowego to nie tylko działanie mające na celu umożliwienie uczestnictwa w lidze zawodowej w danym sporcie. Przekształcenie stowarzyszenia, fundacji lub spółdzielni w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością albo spółkę akcyjną niesie za sobą ogromne możliwości w zakresie pozyskania inwestora mogącego nabyć pakiet akcji lub udziałów w klubie w zamian za znaczny wkład finansowy”. (Trzeciakowski 2019) Na marginesie zwraca się uwagę, że dopuszczenie przekształcenia stowarzyszenia w spółkę mogłoby oznaczać w istocie m.in. prywatyzację majątku społecznego, chyba że powstający w wyniku przekształcenia podmiot mógłby funkcjonować wyłącznie na zasadach spółek z art. 3 ust. 3 pkt 4) ustawy o pożytku (tj. jako tzw. spółka non-profit).

Jako ciekawostkę wskazać można, że na skutek możliwego ustawowego przekształcenia stowarzyszenia zwykłego w stowarzyszenie z osobowością prawną (art. 42a-e ustawy Prawo o stowarzyszeniach), podmiot taki może - poprzez uzyskanie w wyniku przekształcenia osobowości prawnej - spełnić definicję klubu sportowego.

Definicja klubu sportowego


  • Klub sportowy na gruncie ustawy z dnia 3 lipca 1984 r. o kulturze fizycznej
  • Klub sportowy na gruncie ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej
  • Wpływ ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o sporcie kwalifikowanym na definicję klubu sportowego
  • Klub sportowy na gruncie ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (stan aktualny)
  • Przykładowe możliwe formy prawne klubu sportowego (stan aktualny)

Klub sportowy a organizacja pozarządowa, prowadzenie działalności pożytku publicznego i zagadnienia podatkowe


  • Klub sportowy a organizacja pozarządowa
  • Klub sportowy a prowadzenie działalności pożytku publicznego
  • Klub sportowy a ekonomia społeczna
  • Klub sportowy a ustawy podatkowe

Klub sportowy a organizacja pozarządowa

Definicja legalna organizacji pozarządowej zawarta jest w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie. Zgodnie z nią organizacją pozarządową jest niedziałająca w celu osiągnięcia zysku osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, w tym fundacja i stowarzyszenie. Ustawa z definicji organizacji pozarządowej wyklucza jednostki sektora finansów publicznych w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych i przedsiębiorstwa, instytuty badawcze, banki i spółki prawa handlowego będące państwowymi lub samorządowymi osobami prawnymi.

Definicję organizacji pozarządowej spełniają m.in. partie polityczne, europejskie partie polityczne, związki zawodowe i organizacje pracodawców, samorządy zawodowe, fundacje utworzone przez partie polityczne oraz europejskie fundacje politycznych. Do podmiotów tych nie stosuje się jednak przepisów Działu II ustawy - dotyczącego działalności pożytku publicznego, czego konsekwencją jest m.in. brak możliwości otrzymania statusu OPP oraz brak możliwości korzystania z dotacji w trybie ustawy o pożytku.

Jako podmioty, które mogą prowadzić działalność pożytku publicznego ustawa - w art. 3 ust. 3 - wskazuje natomiast osoby prawne i jednostki organizacyjne działające na podstawie przepisów o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, o stosunku Państwa do innych kościołów i związków wyznaniowych oraz o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, stowarzyszenia jednostek samorządu terytorialnego, spółdzielnie socjalne oraz spółki akcyjne i spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz kluby sportowe będące spółkami działającymi na podstawie przepisów ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie, które nie działają w celu osiągnięcia zysku oraz przeznaczają całość dochodu na realizację celów statutowych oraz nie przeznaczają zysku do podziału między swoich udziałowców, akcjonariuszy i pracowników. Sposób ujęcia powyższych podmiotów w ustawie, tj. wyliczenie ich w oddzielnym ustępie (art. 3 ust. 3), niż ustęp, w którym zawarta jest definicja organizacji pozarządowej (art. 3 ust. 3) i wyodrębnione potwierdzenie możliwości prowadzenia przez nie działalność pożytku publicznego, może sugerować, że podmioty te są wyłączone z definicji organizacji pozarządowej. Naczelny Sądu Administracyjny w wyroku z dnia 26 stycznia 2012 r. II GSK 2457/11 orzekł jednak, że to, czy ww. podmioty spełniają ustawową definicję organizacji pozarządowej, powinno być rozpatrywane na gruncie bezpośrednio art. 3 ust. 2 - gdyby ustawodawca chciał wyłączyć np. wszystkie podmioty działające w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spod definicji organizacji pozarządowej powinien to uczynić wyraźnie (tak jak wyraźnie wyłączono m.in. banki i spółki prawa handlowego będące państwowymi lub samorządowymi osobami prawnymi). Reasumując - wskazana przykładowo spółka z ograniczoną odpowiedzialnością niedziałająca w celu osiągnięcia zysku, w myśl przywołanego wyroku, spełnia definicję organizacji pozarządowej.

W takim ujęciu organizacjami pozarządowymi będącymi klubami sportowymi są wszystkie podmioty prowadzące działalność sportową działające jako m.in.:

  • stowarzyszenie (z wyłączeniem stowarzyszenia zwykłego),
  • fundacja,
  • spółka akcyjna niedziałająca w celu osiągnięcia zysku,
  • spółka z ograniczoną odpowiedzialnością niedziałająca w celu osiągnięcia zysku,
  • prosta spółka akcyjna niedziałająca w celu osiągnięcia zysku.

Próbując zestawić ze sobą ustawowe definicje organizacji pozarządowej i klubu sportowego można przedstawić następujące uwagi:

  • nie wszystkie organizacje pozarządowe mogą być klubami sportowymi - wykluczone są wszystkie organizacje pozarządowe, które nie posiadają osobowości prawnej (w tym - stowarzyszenia zwykłe),
  • nie wszystkie kluby sportowe są organizacjami pozarządowymi - organizacjami pozarządowymi nie są wszystkie spółki kapitałowe (spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, spółka akcyjna, prosta spółka akcyjna), które nie mają zastrzeżenia o niedziałaniu w celu osiągnięcia zysku.

Raz jeszcze więc - typowymi organizacjami pozarządowymi spełniającymi definicję klubu sportowego będą stowarzyszenia z osobowością prawną oraz fundacje, które w ramach działalności statutowej lub w ramach działalności gospodarczej prowadzą działalność sportową oraz prowadzące działalność sportową spółki kapitałowe niedziałające w celu osiągnięcia zysku.

Jednym z minusów takiego elastycznego ujęcia może być trudność w określeniu konkretnej ilości organizacji pozarządowych będących klubami sportowymi. Można postawić tezę, że pewna część organizacji nie zdaje sobie nawet sprawy, że spełnia definicję klubu sportowego.

Trudność w uchwyceniu istoty podmiotu sportowego i określeniu liczby takich podmiotów widać m.in. w publikacjach Głównego Urzędu Statystycznego. Liczbowe wskazania są dosyć zaskakujące - stowarzyszenia sportowe (nazwa nie będąca nazwą ustawową) w pierwszej z nich określone są na poziomie ponad 18 tysięcy (Goś-Wójcicka 2020, s. 20), a w drugiej z nich liczba klubów sportowych wskazana jest jako niecałe 15 tysięcy. Wszystkie ww. stowarzyszenia sportowe powinny mieścić się w pojęciu klubu sportowego (chyba że - co mało prawdopodobne - wśród stowarzyszeń sportowych ujęto też stowarzyszenia zwykłe, które klubami sportowymi, w myśl ustawy, być nie mogą).

Klub sportowy a prowadzenie działalności pożytku publicznego

Nieco inaczej ma się sprawa z działalnością pożytku publicznego (prowadzenie działalności pożytku publicznego umożliwia m.in. - po spełnieniu ustawowych warunków - ubieganie się o status OPP oraz otrzymywanie dotacji w trybie pożytku).

Działalność pożytku publicznego mogą prowadzić wymienione stowarzyszenia i fundacje. Spółki akcyjne i spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, poza niedziałaniem w celu osiągnięcia zysku, muszą spełnić pozostałe warunki określone w art. 3 ust. 3 pkt 4, tj. przeznaczać całość dochodu na realizację celów statutowych oraz nie przeznaczać zysku do podziału między swoich udziałowców, akcjonariuszy i pracowników.

Najciekawsza wydaje się sytuacja nowej formy prawnej spółki kapitałowej, jaką jest prosta spółka akcyjna. W art. 3 ust. 3 pkt 4 spółka ta nie jest wprost wymieniona (wprost wskazana jest tylko spółka z o.o. i spółka akcyjna). Poza tymi dwoma formami spółek ustawa wskazuje też podmiot w postaci klubu sportowego będącego spółką działającą na podstawie przepisów ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie. Spółką taką może być wspomniana prosta spółka akcyjna (tego typu spółka posiada osobowość prawną, co jest ważne dla spełniania definicji klubu sportowego).

Nasuwa się wniosek, że jeżeli chcemy prowadzić działalność pożytku publicznego w formie prostej spółki akcyjnej, musimy być klubem sportowym (tj. spełniać ustawowe warunki, które pozwolą uznać dany podmiot za klub sportowy).

Klub sportowy a ekonomia społeczna

Brak ustawowej definicji ekonomii społecznej rodzi problem w przedmiocie jednoznacznego rozstrzygania o miejscu klubów sportowych w jej obrębie. W dokumencie Krajowy Program Rozwoju Ekonomii Społecznej do 2023 roku. Ekonomia Solidarności Społecznej (dalej - KPRES), stanowiącym dokument o charakterze operacyjno-wdrożeniowym (ustanowiony w celu realizacji średniookresowej strategii rozwoju kraju - Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju) ekonomia społeczna określana jest jako sfera aktywności obywatelskiej i społecznej, która przez działalność gospodarczą i działalność pożytku publicznego służy integracji zawodowej i społecznej osób zagrożonych marginalizacją społeczną, tworzeniu miejsc pracy, świadczeniu usług społecznych użyteczności publicznej (na rzecz interesu ogólnego) oraz rozwojowi lokalnemu (Krajowy Program Rozwoju Ekonomii Społecznej… 2019, s. 12). Przy tak ogólnie zarysowanych warunkach stwierdzić można, że zdecydowana większość klubów sportowych wpisuje się w ten obszar. Co ciekawe - w tym przeszło 100-stronicowym dokumencie, jakim jest KPRES, słowo „klub sportowy” pojawia się tylko raz. Przywoływane jest w kontekście znaczenia sektora non-profit jako dostarczyciela usług społecznych i prezentacji w KPRES skrótu opracowania GUS pn. Działalność organizacji non profit w 2013 r.: zarządzanie, współpraca i świadczenie usług społecznych, gdzie czytamy: „W zakresie sportu dostępne dane o klubach sportowych wskazywały na niemal monopolistyczną pozycję sektora non profit. Prawie 99% wszystkich podmiotów świadczących usługi społeczne w zakresie sportu należy do sektora non profit” (M.P. 2019 poz. 214, s. 96).

Samym instytucjonalnym wyrazem ekonomii społecznej są podmioty ekonomii społecznej (dalej - PES) oraz przedsiębiorstwa społeczne (dalej - PS). Tu również trudno - z uwagi na brak ustawy - o trwałe i jednoznaczne zakwalifikowanie klubów sportowych do ww. kategorii.

Zdecydowana większość klubów sportowych stanowi podmioty ekonomii społecznej w rozumieniu obowiązujących na dzień 30 listopada 2021 r. wytycznych w zakresie realizacji przedsięwzięć w obszarze włączenia społecznego i zwalczania ubóstwa z wykorzystaniem środków Europejskiego Funduszu Społecznego i Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego na lata 2014-2020 (dalej - Wytyczne). Wytyczne te są kluczowe przede wszystkim dla udzielania wsparcia ze środków Unii Europejskiej.

Spośród klubów sportowych z definicji podmiotu ekonomii społecznej wykluczone są w zasadzie tylko te kluby sportowe, które działają w formie spółek kapitałowych i spełniają co najmniej jeden z poniższych warunków (art. 3 ust. 3 pkt 4 ustawy o pożytku):

- działają w celu osiągnięcia zysku,

- nie przeznaczają całość dochodu na realizację celów statutowych,

- przeznaczają zysk do podziału między swoich udziałowców, akcjonariuszy i pracowników.

A jeśli uznać, że - jak pisano już wyżej - spółka kapitałowa może być organizacją pozarządową, to wykluczone będą w zasadzie tylko te spółki, które działają w celu osiągnięcia zysku. Pozostałe ww. warunki z art. 3 ust. 3 pkt 4 ustawy o pożytku stosować będą musiały wówczas wyłącznie spółki prawa handlowego będące państwowymi lub samorządowymi osobami prawnymi, bo one wprost wyłączone są z definicji organizacji pozarządowej.

Sam przywoływany już KPRES nie wskazuje precyzyjnej definicji PES, ale na podstawie zawartych w nim zapisów, można w zasadzie powtórzyć te same uwagi, które poczyniono przy ww. analizie Wytycznych. W KPRES czytamy, że: „Obszar wskazany definicją ekonomii społecznej obejmuje w szczególności: organizacje pozarządowe oraz podmioty, o których mowa w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, koła gospodyń wiejskich, spółdzielnie pracy, podmioty ekonomii solidarnej” (M.P. 2019 poz. 214, s. 12). Jeśli chodzi o tą ostatnią kategorię podmiotów, określanych jako podmioty ekonomii solidarnej (w myśl KPRES ekonomia solidarna, to część ekonomii społecznej, w całości miesząca się w jej zbiorze), dokument wskazuje - przedsiębiorstwa społeczne, spółdzielnie socjalne, spółdzielnie inwalidów i niewidomych, zakłady pracy chronionej i jednostki reintegracyjne (Warsztaty Terapii Zajęciowej, Zakłady Aktywności Zawodowej, Centra Integracji Społecznej, Kluby Integracji Społecznej) (Krajowy Program Rozwoju Ekonomii Społecznej… 2019, s. 13).

Podobna sytuacja, jak w przypadku definicji PES, ma miejsce w przypadku definicji przedsiębiorstwa społecznego. I tutaj brak jest definicji ustawowej, m.in. przez to definicja PS dosyć mocno zmieniała się na przestrzeni lat. Podobnie też jak w przypadku PES - definicja PS w Wytycznych jest dosyć precyzyjna, w samym zaś KPRES - nieco bardziej ogólna. Warunki brzegowe są jednak zbliżone w obu dokumentach. Przedsiębiorstwami społecznymi mogą zostać tylko te podmiotu ekonomii społecznej, które spełniać będą łącznie następujące warunki - prowadzenie działalności ekonomicznej (np. działalności gospodarczej lub działalności odpłatnej pożytku publicznego), zatrudnianie odpowiedniej proporcji osób zagrożonych wykluczeniem społecznym (w obu dokumentach mowa jest obecnie o 30%), prowadzenie uzgodnionego z tymi osobami i określonego w czasie procesu reintegracyjnego, mającego na celu zdobycie lub odzyskanie kwalifikacji zawodowych lub kompetencji kluczowych, nie dzielenie zysku lub nadwyżki bilansowej między członków, pracowników, właścicieli lub udziałowców i przeznaczanie całości nadwyżki bilansowej na rozwój przedsiębiorstwa społecznego oraz aktywizację zawodową i integrację społeczną, zarządzanie na zasadach partycypacyjnych, wreszcie - zapewnienie, że wynagrodzenia wszystkich pracowników, w tym kadry zarządzającej, nie przekraczają wartości, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy o pożytku. Dodatkowo - Wytyczne mówią o konieczności zatrudniania co najmniej trzech osób w wymiarze czasu pracy co najmniej ¼ etatu, a w przypadku umów cywilnoprawnych na okres nie krótszy niż 3 miesiące i obejmujący nie mniej niż 120 godzin pracy łącznie przez wszystkie miesiące.

W teorii nie ma przeszkód, aby klub sportowy został przedsiębiorstwem społecznym. W praktyce spełnienie niektórych warunków może być mocno kłopotliwe. Raczej na pewno przedsiębiorstwem społecznym nie zostaną kluby profesjonalne - nie spełnią one m.in warunków limitu wynagrodzeń i proporcji zatrudniania osób wykluczonych. Odwołując się do wspomnianego już wyżej rozróżnienia na ekonomię społeczną i mieszczącą się w jej obrębie ekonomię solidarną, kluby takie mogą nie mieć większych trudności, aby być uznanym za podmioty ekonomii społecznej, ale raczej na pewno nie staną się podmiotami ekonomii solidarnej. Szanse na to mają raczej kluby amatorskie.

Klub sportowy a ustawy podatkowe

Pojęcie klubu sportowego pojawia się w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej - ustawa o VAT), w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej - ustawa o CIT) oraz ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej - ustawa o PIT).

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim, świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków, są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym - z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT jest implementacją art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej - dyrektywa VAT), który wskazuje, że państwa członkowskie zwalniają z VAT świadczenie niektórych usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, świadczonych przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

Jak widać - w dyrektywie VAT nie użyto pojęcia „klubu sportowego” a „organizacji nienastawionej na osiąganie zysku”. Wz. z powyższym, jak wskazuje Jan Falkowski, w orzecznictwie sądów administracyjnych, w tym także w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, ukształtował się pogląd, zgodnie z którym art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT w związku z art. 132 ust. 1 lit. m dyrektywy VAT, należy tak interpretować, że zwolnieniem od podatku określonym w tej normie objęte są nie tylko usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, ale również tego typu usługi świadczone przez inne podmioty nienastawione na osiąganie zysku (Falkowski 2020).

Dla organizacji pozarządowych powyższe może mieć znaczenie, gdyby stwierdzić, że dla uznania podmiotu za klub sportowy nie wystarczy zapis w celach statutowych dotyczący prowadzenia działalności sportowej (jako jednej z wielu działalności).

W ustawie o CIT pojęcie klub sportowego również pojawia się w kontekście zwolnienia podatkowego. Art. 17 ust. 1 pkt 5a) ustawy stanowi, że wolne od podatku są dochody klubów sportowych, o których mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie, przeznaczone i wydatkowane w roku podatkowym lub w roku po nim następującym na szkolenie i współzawodnictwo sportowe dzieci i młodzieży w kategoriach wiekowych.

Co do zasady dla organizacji pozarządowych, których celem statutowym jest działalność w zakresie kultury fizycznej i sportu podstawą zwolnienia jest art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, wskazujący, że wolne od podatku są dochody podatników, których celem statutowym jest działalność w zakresie kultury fizycznej i sportu - w części przeznaczonej na te cele.

Wydaje się, że zwolnienie podatkowe na gruncie art. 17 ust. 1 pkt 5a) może mieć znaczenie dla organizacji pozarządowej w przypadku, gdyby prowadziła ona szkolenie i współzawodnictwo sportowe dzieci i młodzieży w kategoriach wiekowych w ramach działalności gospodarczej. W pozostałych przypadkach podstawą ewentualnego zwolnienia będzie wspomniany art. 17 ust. 1 pkt 4.

Pojęcie klubu sportowego pojawia się też w ustawach podatkowych w kontekście tzw. zachęt podatkowych wprowadzonych pakietem zmian ustawowych znanych pod nazwą Polski Ład. Mowa tutaj o art. 18ee ustawy o CIT i art. 26ha ustawy o PIT. Mechanizmy obu rozwiązań są zbliżone (pierwszy dedykowany jest osobom prawnym, drugi - osobom fizycznym). Zgodnie z ww. regulacjami określone grupy podatników mogą odliczyć od podstawy obliczenia podatku, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych m.in. na działalność sportową (przy czym, w przypadku osób prawnych, kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, a w przypadku osób fizycznych - kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z pozarolniczej działalności gospodarczej). Zgodnie z art. 18ee ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT i art. 26ha ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT za koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność sportową uznaje się koszty poniesione na finansowanie (...) klubu sportowego, o którym mowa w art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie, na realizację celów wskazanych w art. 28 ust. 2 tej ustawy. Zgodnie z art. 18ee ust. 8 ustawy o CIT i art. 26ha ust. 8 ustawy o PIT koszty podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym (ustawa o CIT), a w przypadku osób fizycznych - od podstawy obliczenia podatku (ustawa o PIT).

Na marginesie należy zauważyć, że ww. tzw. system zachęt zaproponowany w Nowym Ładzie wydaje się dosyć skomplikowany w zrozumieniu, a przez to może rodzić niechęć lub obawy w jego stosowaniu przez podatników - szczególnie mając na uwadze problemy definicyjne związane z pojęciem klubu sportowego. Ponadto system zachęt - obejmujący również zachęty podatkowe dla podatników wspierających działalność kulturalną oraz szkolnictwo wyższe i naukę - w bardzo niedużym stopniu uwzględnia działania organizacji pozarządowych. Zwracał na to uwagę, proponując ew. korekty przepisów, Bartosz Wilk, w opinii prawnej na temat projektu nowelizacji ustaw podatkowych w ramach tzw. Polskiego Ładu przygotowanej dla Ogólnopolskiej Federacji Organizacji Pozarządowych (Wilk 2021).

Okres od 1984 r. do 1989 r.

Z dniem wejścia w życie ustawy z dnia 3 lipca 1984 r. o kulturze fizycznej wprowadzono formę prawną stowarzyszenia kultury fizycznej (dla przypomnienia - jedyną wówczas ustawową formę zrzeszenia sportowego) i w ten sposób zrzeszenia sportowe po raz pierwszy wyłączono z ogólnej regulacji dotyczącej zrzeszeń, tj. z rygoru Rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 października 1932 r. - Prawo o stowarzyszeniach. Dla stowarzyszeń kultury fizycznej, których teren działania nie przekraczał terenu jednego województwa organami rejestrowymi były terenowe organy administracji państwowej stopnia wojewódzkiego, właściwe w sprawach kultury fizycznej, a dla stowarzyszeń kultury fizycznej, których teren działania przekracza teren jednego województwa - Główny Komitet Kultury Fizycznej i Sportu. Zasady prowadzenia rejestru regulowało Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 stycznia 1985 r. w sprawie zasad prowadzenia rejestrów stowarzyszeń kultury fizycznej, warunków wpisu do rejestru oraz zasad udostępniania rejestrów, które weszło w życie z dniem 25 stycznia 1985 r.

Pozostałe stowarzyszenia, działające w oparciu o wspomniane Rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 października 1932 r. - Prawo o stowarzyszeniach, zakładano poprzez składanie pisemnego podania, za pośrednictwem powiatowej władzy administracji ogólnej miejsca przyszłej siedziby stowarzyszenia (bezpośrednia władza nadzorcza), do odpowiednej wojewódzkiej władzy administracji ogólnej właściwej dla miejsca siedziby stowarzyszenia (władza rejestracyjna). Zasady prowadzenia rejestru regulowało Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 10 grudnia 1932 r. o rejestracji stowarzyszeń, które weszło w życie 1 stycznia 1933 r. (czyli w tym samym dniu, co samo Rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 października 1932 r.).

Podsumowując - dla stowarzyszeń, jak i dla „lokalnych” stowarzyszeń kultury fizycznej (mogących powstawać od 1984 roku) organem rejestrowym do roku 1989 r. był ten sam organ, tj. organ administracji stopnia wojewódzkiego.

Okres od 1989 r. do 1996 r.

W dniu 10 kwietnia 1989 r. weszła w życie ustawa z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach. Dla stowarzyszeń z osobowością prawną organem rejestrowym stał się właściwy ze względu na siedzibę stowarzyszenia sąd wojewódzki. 25 kwietnia 1989 r. weszło w życie Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 kwietnia 1989 r. w sprawie wzoru i sposobu prowadzenia rejestru stowarzyszeń. Ww. regulacje nie objęły stowarzyszeń kultury fizycznej, dla których organ rejestrowy pozostał bez zmian - był nim organ administracji stopnia wojewódzkiego. Sytuacja zmieni się w 1996 roku.

Podsumowując - w latach 1989-1996 dla stowarzyszeń kultury fizycznej organem rejestrowym był organ administracji stopnia wojewódzkiego, podczas gdy dla pozostałych stowarzyszeń - sąd wojewódzki.

Okres od 1996 r. do 2001 r.

Z dniem 6 kwietnia 1996 r. weszła w życie ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej. W nowej ustawie po raz pierwszy pojawiło się pojęcie klubu sportowego. Ustawa wskazywała, że kluby sportowe, uczestniczące we współzawodnictwie sportowym, mogą być tworzone w formie stowarzyszeń, zwanych „stowarzyszeniami kultury fizycznej” oraz spółek akcyjnych, zwanych „sportowymi spółkami akcyjnymi”. W ustawie wprost pojawiło się też pojęcie uczniowskiego klubu sportowego. UKS-y podlegały wpisowi do ewidencji, prowadzonej przez wojewodów właściwych ze względu na siedzibę klubów, natomiast organem rejestrowym stowarzyszeń kultury fizycznej i związków sportowych stawał się nowy organ, tj. właściwy ze względu na ich siedzibę sąd wojewódzki - podobnie jak dla pozostałych stowarzyszeń (dla stowarzyszeń kultury fizycznej o zasięgu ogólnokrajowym - Sąd Wojewódzki dla miasta stołecznego Warszawy).

Sposób prowadzenia rejestru stowarzyszeń kultury fizycznej regulowało rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 19 czerwca 1996 r. w sprawie wzoru i sposobu prowadzenia rejestru stowarzyszeń kultury fizycznej i związków sportowych.

Na mocy art. 64 dotychczasowe organy rejestracyjne stowarzyszeń kultury fizycznej w terminie trzech miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy miały przekazać dokumentację tych stowarzyszeń do właściwych sądów rejestrowych (z wyjątkiem działających jako stowarzyszenia kultury fizycznej, uczniowskich klubów sportowych, które to pojęcie na gruncie prawnym nie funkcjonowało, aż do czasu pojawienia się właśnie „nowej” ustawy o kulturze fizycznej).

Podsumowując - od 1996 r. do 2001 r. (powstanie KRS) dla stowarzyszeń kultury fizycznej organem rejestrowym był sąd wojewódzki, czyli ten sam organ, co dla pozostałych stowarzyszeń. Sposób prowadzenia rejestru określany był przez różne rozporządzenia - osobne dla stowarzyszeń kultury fizycznej i osobne dla pozostałych stowarzyszeń.

W dotychczasowym organie rejestrowym właściwym dla stowarzyszeń kultury fizycznej, tj. organ administracji stopnia wojewódzkiego, rejestrowane były ustanowione ustawą z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej uczniowskie kluby sportowe.

Organ administracji stopnia wojewódzkiego był dla UKSów właściwym organem rejestracyjnym do roku 1999 (czyli w latach 1996-1999). Z dniem 1 stycznia 1999 r. w wyniku reformy administracyjnej uczniowskie kluby sportowe, z mocy ustawy, zaczęły podlegać wpisowi do ewidencji prowadzonej przez starostów właściwych ze względu na siedzibę klubów. W tych ewidencjach, od wspomnianego 1999 roku, figurują do dziś.

Okres od 2001 r. do 2002 r.

1 stycznia 2001 r. weszła w życie ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (dalej - ustawa o KRS). Stowarzyszenia kultury fizycznej zaczęły podlegać obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego. Uchylona została podstawa prawna do Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 19 czerwca 1996 r. w sprawie wzoru i sposobu prowadzenia rejestru stowarzyszeń kultury fizycznej i związków sportowych oraz do Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 kwietnia 1989 r. w sprawie wzoru i sposobu prowadzenia rejestru stowarzyszeń.

Podsumowując - od 2001 r. dla stowarzyszeń kultury fizycznej i pozostałych stowarzyszeń organem rejestrowym stawał się KRS. Sytuacja ta zmienia się już w 2002 r.

Okres od 2002 r. do 2005 r.

30 czerwca 2002 r. weszła w życie ustawa z dnia 7 czerwca 2002 r. o Polskiej Konfederacji Sportu. Na mocy art. 19 pkt 4) ww. ustawy do ustawy o kulturze fizycznej dodano art. 7a, w myśl którego dla stowarzyszeń kultury fizycznej nieprowadzących działalności gospodarczej zastosowanie miały przepisy dotychczas stosowane wyłącznie do rejestracji uczniowskich klubów sportowych, tj. wpis do ewidencji prowadzonej przez starostów zamiast wpisu do KRS.

W ten sposób, w 2002 roku, ustawą której główna treść odnosiła się do zupełnie innego zagadnienia, doszło do rozdzielenia organów ewidencyjnych właściwych dla stowarzyszeń kultury fizycznej. Podział ten odnosi się do pojęcia działalności gospodarczej - początkowo odnosił się do „stowarzyszeń kultury fizycznej nieprowadzących działalności gospodarczej”, od 2005 r. do stowarzyszeń kultury których statuty nie przewidują prowadzenia działalności gospodarczej. Z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o sporcie kwalifikowanym w ogóle wyeliminowano pojęcie stowarzyszenia kultury fizycznej.

Podsumowując - od 2002 r. do 2005 r. dla stowarzyszeń kultury fizycznej prowadzących działalność gospodarczą i pozostałych stowarzyszeń organem rejestrowym jest KRS, a dla stowarzyszeń kultury fizycznej nieprowadzących działalności gospodarczej oraz uczniowskich klubów sportowych - ewidencja starosty.

Okres od 2005 r. do dziś

1 września 2005 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o sporcie kwalifikowanym, mająca duże znaczenie dla przepisów ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (oba akty prawne obowiązywały równocześnie). Z porządku prawnego wyeliminowane zostało pojęcie stowarzyszenia kultury fizycznej. Ustawa wskazywała, że przepisy właściwe dla UKS stosuje się już nie do „stowarzyszeń kultury fizycznej, których statuty nie przewidują prowadzenia działalności gospodarczej”, a do „klubów sportowych działających w formie stowarzyszenia, których statuty nie przewidują prowadzenia działalności gospodarczej”.

Od 2005 roku sytuacja dotycząca ewidencji nie ulega zasadniczym zmianom, nawet mimo wejścia w życie z dniem 16 października 2010 r. zupełnie nowej ustawy regulującej zagadnienia sportu, tj. ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie - wydano tylko nowe rozporządzenie dot. ewidencji, tj. Rozporządzenie Ministra Sportu i Turystyki z dnia 18 października 2011 r. w sprawie ewidencji klubów sportowych, które zastąpiło Rozporządzenie Ministra Sportu z dnia 16 stycznia 2006 r. w sprawie ewidencji klubów sportowych.

Odnotować można, że od 1 stycznia 2020 r. do wpisu do ewidencji uczniowskich klubów sportowych stosuje się przepisy działu II rozdziału 14 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (dalej - KPA), czyli załatwianie sprawy w postępowaniu uproszczonym. Zgodnie z art. 35 par. 3a KPA załatwienie sprawy w postępowaniu uproszczonym powinno nastąpić niezwłocznie, nie później niż w terminie miesiąca od dnia wszczęcia postępowania. Ponadto zgodnie z art. 4b ustawy o sporcie, sprawę wpisu uznaje się za załatwioną milcząco w sposób w całości uwzględniający żądanie strony występującej z wnioskiem o wpis, jeżeli w terminie 30 dni od daty doręczenia wniosku właściwemu terytorialnie staroście, organ ten nie wyda decyzji o wpisie, albo decyzji o odmowie wpisu.

Na końcu wskazać należy, że mimo, iż w obecnym stanie prawnym pojęcie stowarzyszenia kultury fizycznej nie występuje, to sam schemat rejestracji różnicujący podmioty sportowe mające formę stowarzyszenia, którego statut nie przewiduje prowadzenie działalności gospodarczej i takiego, który działalność gospodarczą przewiduje, jest utrzymany. To właśnie w tych różnych ścieżkach rejestracji (część podmiotów w ewidencji starosty, część w KRS), raz jeszcze warto podkreślić - zapoczątkowanych ustawą której główna treść odnosiła się do zupełnie innego zagadnienia - tkwi duża część problemów formalnych ww. podmiotów.

Podsumowując - od 2005 r. do dzisiaj dla stowarzyszeń organem rejestrowym jest KRS, a dla klubów sportowych działających w formie stowarzyszenia, których statuty nie przewidują prowadzenia działalności gospodarczej - ewidencja starosty (tak jak dla UKS-ów).

Klub sportowy mający formę stowarzyszenia - historia zagadnień rejestracyjnych


  • Okres od 1984 r. do 1989 r.
  • Okres od 1989 r. do 1996 r.
  • Okres od 1996 r. do 2001 r.
  • Okres od 2001 r. do 2002 r.
  • Okres od 2002 r. do 2005 r.
  • Okres od 2005 r. do dziś

Problematyka klubów sportowych działających w formie stowarzyszeń


  • Rodzaj procedury regulującej powstanie podmiotu
  • Organ ewidencyjny/rejestracyjny
  • Nazwa ewidencji/rejestru i jej forma
  • Ilość organów ewidencyjnych/rejestracyjnych
  • Ilość ewidencji i rejestrów
  • Jawność ewidencji i rejestru
  • Pobieranie danych z ewidencji/rejestru
  • Dostępność organów ewidencyjnych/rejestracyjnych
  • Przygotowanie merytoryczne organów ewidencyjnych/rejestracyjnych do oceny statutów
  • Stopień sformalizowania procedury
  • Terminy
  • Problematyka „jednego okienka”
  • Opłaty
  • Problematyka ustalenia właściwego organu ewidencyjnego/rejestrującego
  • Problematyka prowadzenia działalności gospodarczej przez UKS
  • Problematyka prowadzenia działalności gospodarczej przez kluby sportowe działające w formie stowarzyszenia, których statuty nie przewidują prowadzenia działalności gospodarczej
  • Problematyka zmiany siedziby podmiotu
  • Problematyka terenowych jednostek organizacyjnych
  • Problematyka statusu organizacji pożytku publicznego
  • Problematyka sposobu reprezentacji
  • Centralny Rejestr Beneficjentów Rzeczywistych

Znając już problematykę pojęcia klubu sportowego oraz historię dotyczącą zagadnień rejestracyjnych, możemy przejść do zasadniczej części niniejszego tekstu, tj. bieżących problemów zrzeszeń sportowych. Problematyka zostanie ukazana przede wszystkim na zasadzie porównania aktualnej ścieżki rejestracji oraz funkcjonalności ewidencji uczniowskich klubów sportowych i klubów sportowych działających w formie stowarzyszenia, których statuty nie przewidują prowadzenia działalności gospodarczej (zwanych w dalszej części również UKS-ami i klubami sportowymi) ze ścieżką rejestracji pozostałych stowarzyszeń rejestrowych nieprowadzących działalności gospodarczej (zwanych w dalszej części również stowarzyszeniami).

Rodzaj procedury regulującej powstanie podmiotu

Zgodnie z art. 4 ust. 4a i ust. 7 ustawy o sporcie do wpisu UKS-ów i KS stosuje się przepisy działu II rozdziału 14 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego. Wpis do ewidencji następuje w drodze decyzji administracyjnej - w postępowaniu uproszczonym.

Powyższy tryb stanowi wyjątek w stosunku do ogólnej regulacji dotyczącej stowarzyszeń, dla których rejestracji - zgodnie z art. 7 ustawy o KRS - stosuje się przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu nieprocesowym.

Jak pisze P. Frączak: „Od niedawna - po częściowej nowelizacji ustawy o sporcie (z 2019 r.) (…) - dzięki wprowadzeniu art. 4 ust. 4b mamy w polskim prawie dobry przykład bliski procedury deklaracyjnej. Warto zwrócić uwagę, że pomimo istnienia ewidencji działalność klubów sportowych opiera się na zgłoszeniu (system deklaracyjny), a nie na rejestracji - mamy więc do czynienia raczej z mniej restrykcyjnym systemem notyfikacyjnym (deklaracyjnym), a nie normatywnym” (Frączak 2021).

Organ ewidencyjny/rejestracyjny

Art. 4 ust. 4 ustawy o sporcie wskazuje, że UKS-y podlegają wpisowi do ewidencji prowadzonej przez starostę właściwego ze względu na siedzibę klubu (w przypadku siedziby w miastach na prawach powiatu jest to prezydent miasta - zgodnie z art. 91 i 92 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym). Przepis ten - jak wskazuje art. 4 ust. 7 ustawy o sporcie - stosuje się również do innych niż uczniowskie klubów sportowych działających w formie stowarzyszenia, których statuty nie przewidują prowadzenia działalności gospodarczej.

Pozostałe stowarzyszenia - zgodnie z art. 8. ust 1 ustawy prawo o stowarzyszeniach - podlegają obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego.

Na marginesie zauważyć należy, że ewidencji UKS-ów i klubów sportowych nie należy mylić z ewidencją stowarzyszeń zwykłych - jest to odrębna ewidencją regulowana przepisami ustawy prawo o stowarzyszeniach.

Nazwa ewidencji/rejestru i jej forma

Zgodnie z par. 2 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Sportu i Turystyki z dnia 18 października 2011 r. w sprawie ewidencji klubów sportowych organ ewidencyjny prowadzi ewidencję w księdze ewidencyjnej dla uczniowskich klubów sportowych i w księdze ewidencyjnej dla klubów sportowych działających w formie stowarzyszenia, których statuty nie przewidują prowadzenia działalności gospodarczej. Ewidencja UKS-ów i klubów sportowych może być prowadzona w systemie teleinformatycznym - ale nie musi (patrz par. 3 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sportu i Turystyki z dnia 18 października 2011 r. w sprawie ewidencji klubów sportowych).

Stowarzyszenia - zgodnie z art. 49 ust 1 ustawy o KRS - figurują w rejestrze stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej. Zgodnie z art. 2 ust. 1 rejestr prowadzony jest w systemie teleinformatycznym. Zgodnie z art. 35a ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o KRS Minister Sprawiedliwości określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób prowadzenia rejestru stowarzyszeń oraz szczegółową treść wpisów w tych rejestrach, uwzględniając konieczność zapewnienia kompletności danych zawartych w rejestrach i potrzebę zapewnienia ich przejrzystości.

Ilość organów ewidencyjnych/rejestracyjnych

Według stanu na 1 stycznia 2021 r. w Polsce jest 314 powiatów i 66 miast na prawach powiatu (Główny Urząd Statystyczny 2021). Łącznie istnieje więc 380 organów ewidencyjnych UKS-ów i klubów sportowych.

Natomiast według stanu na 24 grudnia 2021 r. Wydziałów Gospodarczych KRS - właściwych do rejestracji stowarzyszeń - jest 27 (Serwis RP 2021).

Ilość ewidencji i rejestrów

Ewidencja KS i UKS nie jest ewidencją centralną. Każdy starosta prowadzi ewidencję we własnym zakresie. Z uwagi na ilość powiatów i miast na prawach powiatów ich liczba wynosi więc 380.

Wydziałów Gospodarczych KRS jest 27, ale sama baza KRS jest jedna. Korzystają z niej wszystkie ww. wydziały KRS.

Jawność ewidencji i rejestru

Brak jest przepisów wskazujących na jawność danych z ewidencji UKS-ów i klubów sportowych. Na stronach starostw nie znajdziemy nawet podstawowych informacji dot. ww. podmiotów.

KRS jest natomiast rejestrem jawnym - zgodnie z art. 8. Przepisy wprost wskazują, że każdy ma prawo dostępu do danych zawartych w rejestrze. Każdy ma też prawo otrzymać, również drogą elektroniczną, poświadczone odpisy, wyciągi, zaświadczenia i informacje z rejestru. Dane w KRS korzystają z domniemania prawdziwości - zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy o KRS (uznaje się, że są one zgodne z rzeczywistością). W uzasadnieniu do poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym oraz o zmianie niektórych innych ustaw z roku 2014 czytaliśmy: „Zasada jawności formalnej rejestru (…), a także funkcja legalizacyjna rejestru, wyrażająca się badaniem przez sąd rejestrowy zgłoszonych danych pod względem ich prawdziwości, a dołączonych do wniosku dokumentów pod względem zgodności formalnej i materialnej z obowiązującymi przepisami prawa - przyczyniły się do wzmocnienia bezpieczeństwa obrotu, albowiem bardzo często dane zawarte w rejestrze i w aktach rejestrowych stanowią istotny element oceny wiarygodności przyszłego partnera lub kontrahenta” (Uzasadnienie... 2014).

Na marginesie zauważyć należy, że inna ewidencja prowadzona przez starostów, tj. ewidencja stowarzyszeń zwykłych, jest - na mocy art. 40b ust. 4 ustawy prawo o stowarzyszeniach - jawna i udostępniana na stronie podmiotowej organu nadzorującego w Biuletynie Informacji Publicznej. Przepis też wprost wskazuje, że każdy ma prawo otrzymania zaświadczeń z ewidencji.

Pobieranie danych z ewidencji/rejestru

Brak jest przepisów wskazujących na możliwość pobrania elektronicznego wypisu z ewidencji UKS-ów i klubów sportowych. O taki wypis dany podmiot każdorazowo musi się zwrócić do właściwego dla niego organu ewidencyjnego. Wiąże się to m.in. z czasochłonnością (tak dla podmiotu, jak i organu ewidencyjnego), kosztami (patrz - niżej), w tym kosztami dla środowiska (wydruk papierowy).

Każdy natomiast może w prosty sposób wyszukać w systemie informatycznym stowarzyszenia wpisane do KRS. Można również samodzielnie pobrać wydruk informacji z KRS. Na mocy art. 4 ust. 4aa ustawy o KRS wydruki te mają moc zrównaną z mocą dokumentów wydawanych przez Centralną Informację Krajowego Rejestru Sądowego i nie wymagają podpisu ani pieczęci.

Dostępność organów ewidencyjnych/rejestracyjnych

Biorąc pod uwagę ilość organów ewidencyjnych UKS-ów i klubów sportowych (dla przypomnienia - 380) oraz Wydziałów KRS (dla przypomnienia - 27) można jednoznacznie stwierdzić, że są one bardziej dostępne dla mieszkańców pod kątem bliskości terytorialnej i możliwości kontaktu osobistego. Te osobiste kontakty mogą też mieć pozytywny wpływ na relacje czysto społeczne (choć - z drugiej strony - mogą też być źródłem nadużyć tego typu relacji).

Także kontakty telefoniczne i kontakty drogą poczty elektronicznej są dużo łatwiejsze. UKS-y i kluby sportowe mogą mieć osobisty i bezpośredni kontakt z osobami oceniającymi statuty - w przypadku relacji z KRS jest to znacznie trudniejsze.

Przygotowanie merytoryczne organów ewidencyjnych/rejestracyjnych do oceny statutów

W przypadku UKS-ów i klubów sportowych zgodność statutu z prawem oceniana jest przez urzędników pracujących w starostwach (czasem wspieranych przez radców prawnych). W zależności od starostwa - są to osoby na różnych stanowiskach, umiejscowione w różnych wydziałach, mające różne kompetencje oraz wykształcenie i różną znajomość przepisów, a co chyba najistotniejsze - analiza statutów nie należy do ich wiodących obowiązków. W przeszłości powodowało to np. kwestionowanie wpisywania do ewidencji klubów sportowych mających odpłatną działalność pożytku publicznego (utożsamianą przez organ ewidencyjny z działalnością gospodarczą).

Ocena statutów stowarzyszeń w KRS prowadzona jest przez osoby z przygotowaniem prawnym. Referendarz sądowy - zgodnie z art. 149 par. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych - musi mieć m.in. ukończone wyższe studia prawnicze i zdany egzamin referendarski, sędziowski, prokuratorski, notarialny, adwokacki lub radcowski lub ukończoną aplikację sędziowską albo aplikację prokuratorską.

Należy wskazać, że sama praktyka oceny i akceptacji (bądź nie) niektórych zapisów w statutach stowarzyszeń jest różna w różnych KRS. Biorąc pod uwagę ww. stopień przygotowania merytorycznego oraz fakt, jak duża jest ilość starostw i jak różne osoby zajmują się oceną statutów UKS i klubów sportowych, można założyć jednak, że skala tych rozbieżności w starostwach jest jeszcze większa.

Można również postawić tezę, że ocena statutów przez osoby pracujące w KRS przebiega sprawniej - z uwagi właśnie na ww. kompetencje. Tu znowu trudno o badania i porównanie, ponieważ osoby w KRS mają do oceny statuty znacznie większej ilości podmiotów i osób tych może być mniej, niż osób oceniających statuty UKS-ów i KRS (choć tu trudno o dane).

Na marginesie należy dodać, że dobrą praktyką wydaje się - z punktu widzenia osób chcących zarejestrować UKS lub klub sportowy - zamieszczanie przykładowych wzorów statutów na stronach starostw. Jednak i tu widać, z jak różnorodnymi wzorami mamy do czynienia. Różnorodność statutów sama w sobie nie jest oczywiście problemem - tak jak różnorodność organizacji. Problemem jest jednak to, że nie mamy żadnych gwarancji, że wzór statutu zamieszczony przez dany urząd, będzie na pewno akceptowany w innym urzędzie.

Stopień sformalizowania procedury

Jak stanowi art. 163c par. 1 KPA w postępowaniu uproszczonym strona może wnieść podanie z wykorzystaniem urzędowego formularza, w którym wskazuje okoliczności mające znaczenie dla sprawy oraz przedstawia dowody wraz z żądaniem wszczęcia postępowania. W sprawie wszczętej na skutek podania złożonego z wykorzystaniem urzędowego formularza nie jest dopuszczalne późniejsze zgłoszenie przez stronę nowych żądań. Co istotne - stosowanie urzędowego formularza nie jest obowiązkowe.

W procesie rejestracji w KRS stosowanie odpowiednich formularzy jest obowiązkowe. Konieczność ta wynika z zapisów art. 19 ust. 11 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym. Obecny kształt formularzy regulowany jest Rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 23 czerwca 2021 r. w sprawie określenia wzorów urzędowych formularzy wniosków o wpis do Krajowego Rejestru Sądowego oraz sposobu i miejsca ich udostępniania.

Proces rejestracji w KRS jest więc bardziej sformalizowany. Jednocześnie zauważyć należy, że w Internecie dostępne są czytelne wzory wypełniania formularzy (patrz - serwis ngo.pl).

Terminy

Zgodnie z art. 35 par. 3a KPA załatwienie sprawy w postępowaniu uproszczonym - a w takim właśnie trybie wpisywane są do ewidencji UKS-y i kluby sportowe - powinno nastąpić niezwłocznie, nie później niż w terminie miesiąca od dnia wszczęcia postępowania. Ponadto zgodnie z art. 4b ustawy o sporcie, sprawę wpisu uznaje się za załatwioną milcząco w sposób w całości uwzględniający żądanie strony występującej z wnioskiem o wpis, jeżeli w terminie 30 dni od daty doręczenia wniosku właściwemu terytorialnie staroście, organ ten nie wyda decyzji o wpisie, albo decyzji o odmowie wpisu.

Odnośnie stowarzyszeń zastosowanie ma przepis art. 20a ust. 1 ustawy o KRS, zgodnie z którym sąd rejestrowy ma 7 dni na rozpoznanie wniosku o założenie stowarzyszenia.

Dla dodatkowego porównania - dla stowarzyszeń zwykłych, dla których organem ewidencyjnym jest również starosta właściwy ze względu na siedzibę podmiotu (czyli podobnie jak dla UKS-ów i klubów sportowych) zastosowanie ma termin 7-dniowy (zgodnie z art. 40a ust. 2 ustawy prawo o stowarzyszeniach).

Podsumowując - wydaje się, że w praktyce sam wpis do ewidencji UKS-ów i klubów sportowych następuje prędzej, niż wpis stowarzyszenia do KRS. Jednocześnie jednak zauważyć należy, że sam wpis do ewidencji nie wystarcza do w pełni funkcjonalnego prowadzenia działalności. Niezbędne jest też uzyskanie NIP i REGON - a o nadanie tych numerów podmioty niewpisane do KRS muszą ubiegać się samodzielnie (patrz - niżej).

Problematyka „jednego okienka”

Jak wskazano - UKS-y i kluby sportowe nie korzystają z procedury tzw. jednego okienka, czyli wraz z osobowością prawną nie jest im nadawany REGON i NIP. O numery te muszą występować samodzielnie, a nadanie ich w praktyce trwa kilkanaście dni. W publikacji GUS Zeszyt metodologiczny. Statystyka sportu czytamy, że: „Ze względu na to, że część klubów sportowych i uczniowskich klubów sportowych, podlegających rejestracji u starosty, nie dokonuje obowiązku założenia numeru REGON, istnieje potrzeba tworzenia jednostek umownych w Bazie Jednostek Statystycznych GUS” (Cierpiał-Wolan 2019a). Oznacza to, że część UKS-ów i klubów sportowych w ogóle nie wyrabia numeru REGON (a co za tym idzie - można podejrzewać, że również NIP) i działa poza marginesem obowiązujących przepisów. Niedokonanie w terminie zgłoszenia identyfikacyjnego podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe - zgodnie z art. 81 par. 1 ust. 1 ustawy z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy.

Zasada tzw. jednego okienka funkcjonuje od 1 grudnia 2014 r. w przypadku pozostałych stowarzyszeń, wpisywanych do KRS. Jak wskazywało Ministerstwo Sprawiedliwości wdrażane rozwiązanie „jednego okienka” skraca o około 17 dni czas oczekiwania przez podmiot na możliwość rozpoczęcia wykonywania działalności (Ministerstwo Sprawiedliwości 2014).

Opłaty

Za wpis klubu sportowego do ewidencji pobierana jest opłata w wysokości 10 zł. Za wniosek o wydanie zaświadczenia w przypadku klubu sportowego trzeba każdorazowo zapłacić 17 zł na mocy części II pkt 21 załącznika do ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej.

Inaczej sprawa wygląda w przypadku UKS, tj. część starostw wskazuje, że UKS podlega zwolnieniu z opłaty skarbowej na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 lit. g ww. ustawy - Nie podlega opłacie skarbowej (...) wydanie zaświadczenia (...) odpisu, wypisu lub kopii w sprawach (...) nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej oraz ochrony zdrowia. Jest to o tyle wątpliwe, że UKS, wbrew nazwie, nie muszą mieć nic wspólnego z oświatą.

Postępowanie w sprawach o wpis stowarzyszenia do KRS jest wolne od opłat - patrz art. 17 ust. 4 ustawy prawo o stowarzyszeniach.

Problematyka ustalenia właściwego organu ewidencyjnego/rejestrującego

Jednym z zasadniczych problemów związanych z różnymi organami ewidencyjnymi i rejestrującymi dla UKS-ów, klubów sportowych i stowarzyszeń jest sama już wstępna ocena, czy podmiot powinien znaleźć się w ewidencji starosty, czy w KRS.

Problem ten może ilustrować przykład stowarzyszenia, którego statutu nie przewiduje prowadzenia działalności gospodarczej i który w celach statutowych ma kilkadziesiąt celów związanych ze sportem oraz np. cel związany z edukacją. Czy starosta powinien zarejestrować taki klub „u siebie”, czy wskazać, że właściwym do rejestracji jest KRS?

Innym przykładem może być sytuacja zarejestrowanego w KRS podmiotu, którego statut nie przewiduje prowadzenia działalności gospodarczej i który po pewnym czasie od momentu powstania podejmuje decyzję o zredukowaniu zakresu celów statutowych wyłącznie do celów sportowych. Czy KRS powinien wskazać takiemu podmiotowi konieczność przeniesienia do ewidencji prowadzonej przez starostę?

Podobnie - czy KRS powinien wskazać podmiotowi konieczność przeniesienia do ewidencji prowadzonej przez starostę w przypadku, gdy podmiot ten pierwotnie figurował w KRS z uwagi na fakt, że jego statut przewidywał prowadzenie działalności gospodarczej, jednak po pewnym czasie podmiot zmienia statut, rezygnując z działalności gospodarczej i mając cele wyłącznie związane ze sportem?

Problematyka prowadzenia działalności gospodarczej przez UKS

Zasadniczym problemem uczniowskich klubów sportowych jest brak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej.

W przywoływanym już wyżej postanowieniu Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 2 kwietnia 2013 r. VI GZ 44/13 stwierdzono, że prawidłowa wykładnia art. 4 ust. 7 ustawy o sporcie i art. 4 ust. 2 i 4 ustawy Prawo o stowarzyszeniach uzasadnia stanowisko, że uczniowski klub sportowy jest szczególnym rodzajem klubu sportowego nastawionego jedynie na prowadzenie działalności sportowej i - w przeciwieństwie do innych klubów sportowych - nie może podejmować działalności gospodarczej. W postanowieniu Sąd odwołuje się m.in. do art. 22 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r., który wskazuje, że ograniczenie wolności działalności gospodarczej jest dopuszczalne tylko w drodze ustawy i tylko ze względu na ważny interes publiczny. Sąd wskazuje, że ustawa o sporcie dokonała takiego ograniczenia.

Wydaje się jednak, że niemożność prowadzenia działalności gospodarczej przez UKS nie jest podyktowana ważnym interesem publicznym - wręcz przeciwnie, aby UKS-y mogły zdobywać dodatkowe źródła finansowania swojej działalności służące ich działalności statutowej, np. prowadząc działalność sponsoringową (często na małą, lokalną skalę) możliwość rejestracji takiej działalności wydaje się niezbędna. W przeciwnym wypadku spychane są do „szarej strefy”. W przeprowadzonych w 2003 roku badaniach, w ramach których otrzymano zwrot ankiet od 2533 UKS-ów, 41% z nich wskazało na korzystanie ze sponsoringu (sponsoring wymaga prowadzenia działalności gospodarczej) (Tomik 2006, s. 64).

Ważne jest tu też zrozumienie, że działalność gospodarcza w stowarzyszeniach służy zupełnie innym celom, niż działalność gospodarcza w podmiotach czysto gospodarczych - ma to też wyraz w brzmieniu art. 34 ustawy Prawo o stowarzyszeniach, który wskazuje, że stowarzyszenie (a UKS jest formą stowarzyszenia) może prowadzić działalność gospodarczą, według ogólnych zasad określonych w odrębnych przepisach. Dochód z działalności gospodarczej stowarzyszenia służy realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między jego członków.

Problem dostrzega m.in. samo ww. Ministerstwo Sportu, z inicjatywy którego w ramach projektu ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu ograniczenia obciążeń regulacyjnych (UD494) próbowano - bezskutecznie - pozytywnie uregulować ww. kwestię (art. 58 ustawy).

Na marginesie zauważyć należy, że w obecnym stanie prawnym brak jest możliwość zastosowania względem UKS-ów art. 9 ustawy o pożytku (dot. sytuacji, kiedy odpłatna działalność pożytku publicznego staje się działalnością gospodarczą).

Problematyka prowadzenia działalności gospodarczej przez kluby sportowe działające w formie stowarzyszenia, których statuty nie przewidują prowadzenia działalności gospodarczej

Nieco inaczej wygląda sprawa klubów sportowych działających w formie stowarzyszenia, których statuty nie przewidują prowadzenia działalności gospodarczej i które to kluby w pewnym momencie podejmują decyzję o chęci prowadzenia działalności lub są do tego zobowiązana np. z uwagi na znalezienie sponsora. Tutaj brak jest zapisów ustawowych i orzeczeń sądowych wskazujących na niemożność rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej przez ww. podmiot, brak jest jednak przepisów wprost dających możliwość przerejestrowania klubów sportowych z ewidencji starosty do KRS.

W uzasadnieniu do wspomnianego już projektu ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu ograniczenia obciążeń regulacyjnych (UD494) czytaliśmy: „Należy zauważyć, że obecnie ustawa o sporcie nie zawiera przepisów wprost dających możliwość przerejestrowania (…) klubów sportowych działających w formie stowarzyszenia, których statuty nie przewidują prowadzenia działalności gospodarczej z ewidencji starosty do KRS. Przepisów takich nie zawiera również ustawa o KRS. Zasadną jest więc zmiana w ustawie o sporcie, mająca na celu umożliwienie przerejestrowywania z ewidencji starosty do KRS-u (…) klubów sportowych działających w formie stowarzyszenia, których statuty nie przewidują prowadzenia działalności gospodarczej. Przedmiotowa zmiana umożliwia dalsze działanie ww. podmiotów z zachowaniem ciągłości organizacyjnej, co może mieć wpływ m.in. na możliwość ubiegania się przez te podmioty o środki publiczne (gdzie często jednym z wymogów jest np. 3-letni okres działalności) przy jednoczesnej możliwości korzystania z uprawnień związanych z wpisem do KRS-u (np. prowadzenie działalności gospodarczej)”.

W samym projekcie ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu ograniczenia obciążeń regulacyjnych (art. 58 ustawy) znalazł się zapis: „Uczniowskie kluby sportowe oraz kluby sportowe (…) po odpowiedniej zmianie statutu oraz po uzyskaniu mogą dokonać wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego mogą podjąć działalność gospodarczą. Po wpisaniu podmiotu oraz wpisaniu zmiany statutu w Krajowym Rejestrze Sądowym właściwy starosta z urzędu wykreśla z urzędu uczniowski klub sportowy lub klub sportowy (…) z ewidencji (…) zaznaczając, że przyczyną wykreślenia jest wpis podmiotu do Krajowego Rejestru Sądowego. Zmiana statutu (…) nie wymaga zatwierdzenia przez starostę. Sąd rejestrowy przesyła niezwłocznie właściwemu staroście odpis postanowienia o wpisie do Krajowego Rejestru Sądowego uczniowskiego klubu sportowego lub klubu sportowego (…)”. Powyższy zapis rozszerzał też możliwość prowadzenia działalności gospodarczej na UKS (patrz - wyżej).

Powyższe przepisy nie zostały jednak uchwalone i problem do dzisiaj pozostaje nierozwiązany.

Problematyka zmiany siedziby podmiotu

W przypadku UKS i klubów sportowych, dla których właściwa jest ewidencja starosty, brak jest opisanej procedury zmiany siedziby - zmiana siedziby nie jest niemożliwa, ale w praktyce może być trudna do wykonania. Procedur może być dużo. Należy mieć tu na uwadze, że organów ewidencyjnych, właściwych dla KS i UKS, jest sporo (380 - tyle jest powiatów i miast na prawach powiatów, tyle też jest ewidencji).

Problem jest dostrzegalny i były już propozycje rozwiązań - bezskuteczne. W 2019 roku w ramach wspomnianego już projektu ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu ograniczenia obciążeń regulacyjnych (art. 58 ustawy) znalazł się zapis: „W przypadku zmiany siedziby uczniowskiego klubu sportowego, właściwy miejscowo starosta dokonuje wpisu do ewidencji oraz zawiadamia właściwego starostę o dokonanym wpisie i konieczności wykreślenia uczniowskiego klubu sportowego z ewidencji. Wpisu i wykreślenia wpisu z ewidencji dokonuje się na podstawie wniosku lub zawiadomienia. Wpis, odmowa wpisu do ewidencji i wykreślenie wpisu z ewidencji następuje w drodze decyzji” (regulacja miała też objąć kluby sportowe nieprowadzące działalności gospodarczej).

W przypadku podmiotów rejestrowanych w KRS zmiana siedziby nie stanowi praktycznego problemu. Rejestr jest jeden. Zgłoszenia dokonuje się do KRS właściwego dla „starej” siedziby.

Problematyka terenowych jednostek organizacyjnych

W przypadku UKS-ów i klubów sportowych, dla których właściwa jest ewidencja starosty, brak jest przepisów regulujących kwestie możliwości tworzenia terenowych jednostek organizacyjnych (potocznie - oddziałów). Nawet jeśli ustawa wprost nie zakazuje tworzenia takich jednostek, to w praktyce - przez brak regulacji - jest to bardzo utrudnione. Ponadto art. 10a ust. 5 ustawy prawo o stowarzyszeniach wprost wskazuje, że terenowa jednostka organizacyjna uzyskuje osobowość prawną i może rozpocząć działalność po wpisie do Krajowego Rejestru Sądowego (a nie ewidencji prowadzonej przez starostę).

W przypadku pozostałych stowarzyszeń regulacja jest jasna - zgodnie z art. 10a ustawy prawo o stowarzyszeniach stowarzyszenie może tworzyć terenowe jednostki organizacyjne, w tym terenowe jednostki organizacyjne z osobowością prawną. Ustawa opisuje sposób postępowania w zakresie tworzenia takich jednostek.

Problematyka statusu organizacji pożytku publicznego

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie UKS-y i kluby sportowe figurujące w ewidencji starosty mogą uzyskać status organizacji pożytku publicznego. W praktyce takie podmioty, po uzyskaniu statusu OPP, zaczynają figurować w dwóch rejestrach - ewidencji starosty oraz KRS. I do obu tych organów powinny zgłaszać zmiany.

W praktyce z uwagi na brak regulacji dotyczących komunikacji między organem ewidencyjnym i KRS, często mamy do czynienia z rozbieżnością danych - np. inne dane osób w zarządzie, inne zapisy statutowe, inne adresy, itp.

Tego typu dualizm ma negatywne skutki dla bezpieczeństwa obrotu gospodarczego.

Na marginesie można wskazać, że podobna sytuacja dotyczy stowarzyszeń zwykłych (również figurujących w ewidencji starosty).

Problematyka sposobu reprezentacji

Zgodnie z art. 4 ust. 8 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie minister właściwy do spraw kultury fizycznej określa, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia ewidencji uczniowskich klubów sportowych i klubów sportowych oraz dane podlegające wpisowi do ewidencji, biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia jednolitego sposobu prowadzenia ewidencji. Obowiązujące przeszło 10 lat rozporządzenie Ministra Sportu i Turystyki z dnia 18 października 2011 r. w sprawie ewidencji klubów sportowych w § 5 wskazuje na konieczność zamieszczania w ewidencji imion, nazwisk i funkcji osób wchodzących w skład zarządu, ale nie nakazuje zamieszczania sposobu reprezentacji podmiotu. W praktyce więc w ramach otrzymywanych ze starostw zaświadczeń UKS-y i kluby sportowe nie otrzymują dokumentu, który daje pewność ich interesariuszom odnośnie właściwego zaciągania przez UKS lub klub sportowy zobowiązań. Pozostaje weryfikacja na podstawie zapisów statutu.

Należy tu zauważyć, że prawo nie wskazuje na jawność ww. ewidencji (patrz - wyżej).

Ww. problem dostrzega m.in. samo ww. Ministerstwo Sportu, z inicjatywy którego w ramach przywoływanego już projektu ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu ograniczenia obciążeń regulacyjnych (art. 58 ustawy) próbowano - bezskutecznie - pozytywnie uregulować ww. kwestię.

W uzasadnieniu czytaliśmy: „Dodatkowo doprecyzowano katalog danych, które zawiera ewidencja, m.in. o sposób reprezentowania klubu sportowego, w szczególności sposób zaciągania zobowiązań majątkowych. Zmianie o charakterze doprecyzowującym uległo również upoważnienie ustawowe zawarte w art. 4 ust. 8 ustawy. Ponadto projekt przewiduje wprowadzenie przepisu wyraźnie przesądzającego, że ewidencja klubów sportowych prowadzona przez starostę jest jawna, ponieważ praktyka poszczególnych organów wykazywała rozbieżności w tym zakresie”. Niestety - problem nadal pozostaje nierozwiązany.

Jeśli chodzi o pozostałe stowarzyszenia - sposób reprezentacji jest ujawniany w wydrukach informacji pobranej z wyszukiwarki prowadzonej przez Ministerstwo Sprawiedliwości (rubryka pierwsza, pole drugie).

Centralny Rejestr Beneficjentów Rzeczywistych

UKS-y i kluby sportowe wyłączone są z rygoru art. 58 ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, tj. nie są obowiązane do zgłaszania informacji o beneficjentach rzeczywistych i ich aktualizacji do Centralnego Rejestru Beneficjentów Rzeczywistych.

Stowarzyszenia podlegające wpisowi do Krajowego Rejestru Sądowego są do tego zobowiązane.

Nie widać uzasadnienia dla takiego różnicowania sytuacji ww. typów podmiotów, ale z pewnością można uznać, że brak obowiązku zgłaszania informacji o beneficjentach rzeczywistych i ich aktualizacji jest dla UKS-ów i klubów sportowych wpisanych do ewidencji ułatwieniem.

W ostatnich latach na poziomie parlamentarnym trzykrotnie próbowano poprawić prawną sytuację klubów sportowych. Każda z tych prób kończyła się niepowodzeniem, warto jednak je przytoczyć, gdyż mogą stanowić inspirację do ponownych działań.

Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o sporcie z 2016 roku

Link do projektu: Kliknij

Pierwszą próbą był poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o sporcie (Druk nr 305). Projekt został przygotowany przez posłów opozycji i wpłynął do Sejmu 19 lutego 2016 roku. Zakładał on uchylenie art. 4 ust. 7 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie, rozstrzygającego, że do klubów sportowych działających w formie stowarzyszenia, których statuty nie przewidują prowadzenia działalności gospodarczej, mają zastosowanie przepisy dotyczące uczniowskich klubów sportowych. W ten sposób do tego typu podmiotów właściwe stałyby się przepisy obowiązujące wszystkie pozostałe stowarzyszenia, czyli - pisząc najprościej - rejestracja w Krajowym Rejestrze Sądowym. Dla przypomnienia - nie byłaby to sytuacja zupełnie nowa. Oznaczałaby ona powrót do rozwiązania z lat 2001-2002, czyli okresu, kiedy KRS dopiero „raczkował” (nie było jeszcze m.in. „jednego okienka”, czyli nadawania razem z numerem KRS, numerów NIP i REGON). Ten okres zakończyło wejście w życie przepisów ustawy z dnia 7 czerwca 2002 r. o Polskiej Konfederacji Sportu, które to przepisy wprowadzały identyczną procedurę rejestracji klubów sportowych działających w formie stowarzyszenia, których statuty nie przewidują prowadzenia działalności gospodarczej, co rejestracji UKS-ów. Czyli - stan obecny.

W uzasadnieniu do projektu wskazywano, że zmiana spowoduje m.in. umożliwienie zmiany siedziby i rejestracji działalności gospodarczej przez istniejący klub sportowy (obecnie w praktyce jest to mocno utrudnione) oraz ujęcie klubów sportowych w centralnej i jawnej bazie, jaką jest KRS.

Projekt dosyć szybko odrzucono, mimo iż w trakcie debat Komisji Kultury Fizycznej, Sportu i Turystyki wybrzmiewały wskazane wyżej bolączki.

Rządowy projekt z 2016 roku

Link do projektu: Kliknij (art. 1 pkt 2)

Na kolejny projekt nie trzeba było czekać długo. Tym razem rozwiązanie zaproponował Minister Sportu i Turystyki. Zostało ono ujęte w dokumencie o dosyć długiej nazwie (Projekt ustawy o zmianie ustawy o sporcie oraz ustawy o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów) i odnosiło się nie tylko do sytuacji klubów sportowych działających w formie stowarzyszenia, których statuty nie przewidują prowadzenia działalności gospodarczej, ale też uczniowskich klubów sportowych. Istotą projektu Ministra było danie wyżej wskazanym podmiotom możliwości rejestracji w KRS. Oznaczałoby to m.in. możliwość rejestracji działalności gospodarczej także przez UKS-y (do dziś nie jest to możliwe).

Fakultatywność rejestracji w KRS została poddana krytyce m.in. ze strony Ministerstwa Sprawiedliwości i ostatecznie i to rozwiązanie nie weszło w życie.

Rządowy projekt deregulacyjny z 2019 roku

Link do projektu: Kliknij (art. 58)

W 2019 roku przygotowano duży projekt ustawy mający mieć wpływ na dziesiątki różnych ustaw - projekt ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu ograniczenia obciążeń regulacyjnych. Wnioskodawcą był Minister Przedsiębiorczości i Technologii. Interesującej nas materii dotyczył art. 58 wspomnianego projektu. Projekt wprost regulował m.in. możliwość zmiany siedziby przez UKS-y i inne kluby sportowe z ewidencji starosty oraz możliwość rozpoczęcia prowadzenia przez te podmioty działalności gospodarczej, co wiązałoby się z ich migracją do KRS-u.

Wydawałoby się, że przepisy te są obiektywnie bardzo proste do praktycznego zastosowania. Niestety - i one nie weszły w życie. Ostatecznie sam projekt ustawy trafił pod obrady jako projekt rządowy - Rządowy projekt ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu ograniczenia obciążeń regulacyjnych (druk nr 3622). Jednak brak w nim było powyższych regulacji - a uzasadnienia ich braku próżno szukać w dokumentacji związanej z procesem legislacyjnym.

Komisyjny projekt deregulacyjny z 2023 roku

Link do projektu: Kliknij (art. 21)

W 2023 roku przygotowano kolejny projekt deregulacyjny - komisyjny projekt o ograniczeniu biurokracji i barier prawnych (9EW-020-1301/23) z dn. 5 lipca 2023 r. Tym razem interesującej nas materii dotyczył art. 21. Projekt wprost wskazywał na możliwość rejestracji UKS-ów i innych klubów sportowych w KRS.

W uzasadnieniu zauważono, że potrzeba usunięcia barier formalnych, które utrudniają prowadzenie działań uczniowskim klubom sportowym i klubom sportowym funkcjonującym na podstawie wpisu do ewidencji prowadzonej przez właściwego starostę, jest postulowana od kilku lat przez organizacje społeczne.

Procedowanie projektu przerwała upływająca kadencja parlamentu.

Poselski projekt deregulacyjny z 2024 roku

Link do projektu: Kliknij (art. 20)

Wraz z nową kadencją parlamentu pojawia się nowy projekt - Poselski projekt ustawy o ograniczeniu biurokracji i barier prawnych (SH-020-65/24) złożony przez grupę posłów PiS w dniu 9 lutego 2024 roku. Interesującej nas materii dotyczy art. 20.

Projekt ten w zakresie postulowanych zmian w przedmiocie ewidencji klubów sportowych ma identyczne brzmienie, co omawiany wyżej komisyjny projekt o ograniczeniu biurokracji i barier prawnych z 2023 roku. Projekt firmowany jest przez posła PiS Bartłomieja Wróblewskiego, który kierował Komisją Nadzwyczajną do spraw deregulacji w ubiegłej kadencji parlamentu.

Dotychczasowe próby legislacyjne rozwiązania problemów UKS i klubów sportowych


  • Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o sporcie z 2016 roku
  • Rządowy projekt z 2016 roku
  • Rządowy projekt deregulacyjny z 2019 roku
  • Komisyjny projekt deregulacyjny z 2023 roku
  • Poselski projekt deregulacyjny z 2024 roku

Badanie dot. ewidencji uczniowskich klubów sportowych i klubów sportowych


4 stycznia 2022 r. wysłaliśmy pismo do organów prowadzących ewidencje uczniowskich klubów sportowych i klubów sportowych działających w formie stowarzyszenia - czyli wszystkich 380 powiatów i miast na prawach powiatu – z prośbą o udzielenie odpowiedzi na 5 pytań dotyczących ewidencji. Otrzymaliśmy 192 odpowiedzi.

Działanie miało na celu zebranie informacji mogących mieć wpływ na próby nowelizacji ustawy o sporcie i poprawy formalnej sytuacji UKS-ów i klubów sportowych. Odpowiedzi zbierane były do dnia 19 stycznia 2022 roku.

Zadane pytania

1. Czy zgadzają się Państwo z twierdzeniem, że obecny stan prawny, w ramach którego brak jest przepisów odnoszących się do zmiany siedziby przez UKS i/lub klub sportowy figurujący w ewidencji wymaga zmiany i jasnego określenia procedury migracji między ewidencjami?

2. Czy zgadzają się Państwo z twierdzeniem, że obecny stan prawny, w ramach którego brak jest przepisów odnoszących się do możliwości rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej przez klub sportowy figurujący w ewidencji i jego migracji do KRS wymaga zmiany i jasnego określenia procedury migracji między ewidencją i KRS-em?

3. W myśl obecnych przepisów UKS-y nie mogą prowadzić działalności gospodarczej (w tym np. nie mogą korzystać ze wsparcia sponsorów). Czy zgadzają się Państwo z twierdzeniem, że UKS-y powinny mieć taką możliwość, aby móc finansować swoją działalność z różnych źródeł?

4. Czy zgadzają się Państwo z twierdzeniem, że w ramach obecnie funkcjonującego systemu ewidencji UKS-ów i klubów sportowych powinno powstać narzędzie w postaci scentralizowanej i jawnej ewidencji (na wzór KRS)? Z narzędzia tego UKS-y i kluby sportowe mogłyby samodzielnie pobierać wypisy i każdy mógłby sprawdzić np. dane dot. obecnego zarządu i sposobu reprezentacji podmiotu.

5. W obecnym stanie prawnym brak jest przepisów regulujących przepływ informacji między ewidencją i KRS w przypadku, gdy UKS lub klub sportowy uzyskuje status organizacji pożytku publicznego. Może to powodować rozbieżność danych widniejących w poszczególnych rejestrach. Czy zgadzają się Państwo z twierdzeniem, że sytuacja ta wymaga zmiany i jasnego określenia procedury wymiany informacji między ewidencją i KRS?

Udzielone odpowiedzi na dzień 15 stycznia 2022 r.

Dodatkowe zgłoszone uwagi do pytania:

  • Nie mieliśmy tego typu przypadku. Takiej procedury nie ma też w odniesieniu do stowarzyszeń wpisanych w KRS. Pomimo tego zadanie jest to realizowane.

Dodatkowe zgłoszone uwagi do pytania:

  • Od dnia wejścia w życie ustawy o sporcie, mieliśmy taki przypadek. Rzeczywiście brak takich regulacji nastręczył problemów. Przez pewien okres czasu istniały dwa kluby.
  • Nie mam zdania.

Dodatkowe zgłoszone uwagi do pytania:

  • Tylko w przypadku rejestracji w KRS.
  • W zależności od decyzji UKS.
  • Stwierdzenie zawarte w pytaniu jest niezbyt precyzyjne. UKS-y mogą prowadzić taką działalność w ramach przepisów dotyczących organizacji pożytku publicznego, jeśli uzyskają taki status. Mogą korzystać z majątku określonego w art. 33 ust.1 ustawy-prawo o stowarzyszeniach.
  • UKS-y powinny móc korzystać ze wsparcia sponsorów, bez możliwości prowadzenia działalności gospodarczej.
  • Tak. Jednocześnie powinny się znaleźć w KRS.
  • Powinny mieć możliwość prowadzenia działalności gospodarczej, ale przy uwzględnieniu rejestracji w KRS.
  • UKS, które chcą prowadzić działalność gospodarczą rejestrują się w KRS.
  • W przepisach nie określono czy UKS może prowadzić działalność, są wyroki sądowe, które mówią, że mogą, bo nie są klubami sportowymi. Na dodatek sądy rejestrują UKS mimo iż figurują one nadal w ewidencji starosty.
  • Może wystarczyłoby ograniczyć do możliwości korzystania ze sponsoringu.

Dodatkowe zgłoszone uwagi do pytania:

  • Nie, lecz ze względu na sposób finansowania tego zadania przez powiaty, których nie będzie stać na poniesienie kosztów z tym związanych. Co do zasady kierunek proponowanych zmian jest słuszny, ale wymaga zapewnienia środków finansowych umożliwiających jego wdrożenie.
  • Tak, pod warunkiem wprowadzenia do takiego systemu konieczności aktualizacji kadencji władz nawet w sytuacji powtórzonego składu osobowego poprzedniej kadencji.
  • Nie mam zdania.

Dodatkowe zgłoszone uwagi do pytania:

  • Sam pomysł wydaje się słuszny. U nas nie ma takich przypadków. Gdyby zaistniał, to można doprowadzić do zgodności w ramach nadzoru nad działalnością tych podmiotów.
  • Nie mam zdania.
  • Starosta otrzymuje informacje o uzyskaniu OPP przez Klub z KRS.

Ponadto wskazano następujące dodatkowe uwagi do całości (zachowano oryginalną pisownię):

1. Powinna nastąpić zmiana zapisu w sprawie skreślenia z ewidencji starosty UKS i klubów sportowych. Obecnie wykreślenie klubu sportowego działającego w formie UKS lub stowarzyszenia, którego statut nie przewiduje prowadzenia działalności gospodarczej, z ewidencji prowadzonej przez starostę jest możliwe dopiero po zakończeniu likwidacji klubu sportowego, której dokonuje się po wykonaniu wielu czynności (m.in. podjęcie uchwały na zebraniu klubu, zawiadomienie starosty i złożenie wniosku do starosty przez likwidatora). Niestety, wiele nieistniejących już klubów jest "zawieszonych w próżni", nadal widnieją w ewidencji a nie ma ich w rzeczywistości gdyż np. dawno zlikwidowano szkołę, brak jakiejkolwiek dokumentacji itp. Nie ma możliwości podjęcia uchwały przez członków klubu i wykonania czynności przez likwidatora. Nie ma tez nigdzie żadnych zapisów, co w takim wypadku. Jedne samorządy twierdzą, że należy wówczas wysłać pismo do sądu z prośbą o zgodę na wykreślenie z ewidencji, inne natomiast twierdzą, że jest to tylko sprawa w gestii starosty, ale nadal nikt nie wie jak zakończyć tę sprawę.

2. Ministerstwo Sportu, samorządy wojewódzkie, powiatowe i gminne powinny w skali roku przeprowadzać więcej konkursów na realizacje zadań publicznych w zakresie sportu aby umożliwić UKS -om wielokrotne pozyskiwanie większych kwot dofinansowania realizacji ich zadań. wtedy nie będą musiały prowadzić działalności gospodarczej co nie bez powodu jest charakterystyczne dla Uczniowskich Klubów Sportowych.

3. Konieczne jest stworzenie jasnych przepisów umożliwiających likwidację klubów sportowych i UKS przez organ ewidencyjny z mocy prawa bez kierowania sprawy do sadu (dotyczy podmiotów od wielu lat nieaktywnych, nieodpowiadających na wezwania i korespondencję i nierealizujących zadań statutowych od długiego czasu, lub w przypadku braku kontaktu z członkami klubu).

4. Ewidencje UKS i klubów sportowych nieprowadzących działalności gospodarczej powinny być powadzone przez KRS, a nie przez starostwa. Ułatwiłoby to możliwość prowadzenia działalności gospodarczej czy też uzyskania statusu OPP (wszystkie zmiany zgłaszane by były do jednego rejestru, a nie do dwóch).

5. Należy także uregulować kwestię wykreślenia z ewidencji klubów sportowych i UKS-ów nie działających od wielu lat tzw. "martwych dusz". Są to podmioty nie odpowiadające na wezwania, nie posiadające majątku i nie realizujące zadań statutowych od bardzo długiego czasu (np. od 10 lat).

6. Powinny zostać uproszczone przepisy regulujące likwidację klubów sportowych, w celu umożliwienia wykreślenia przez organ ewidencyjny takiego klubu z mocy prawa w przypadku niemożności odnalezienia członków klubu bez kierowania sprawy do sądu.

7. Powinny zostać jasno określone zasady pozyskiwania środków od osób prawnych przez UKS oraz kluby sportowe wpisane do ewidencji starosty/prezydenta, szczególnie w sytuacji pojawienia się ulgi sponsoringowej obejmującej również sport.

8. Zachodzi konieczność uregulowania kwestii wykreślenia z ewidencji klubów sportowych i UKSów, które nie funkcjonują od dłuższego czasu, tj. nie odbierają korespondencji, jest trudność, aby z nimi nawiązać kontakt.

9. Klub wpisany do ewidencji przenosi sie do KRS. Był projekt, ze należy go wykreślić z ewidencji, ale nie został wprowadzony. Jest więc możliwość podwójnego wpisu (KRS coraz rzadziej informuje o swoich działaniach).

10. Należałoby rozwiązać problem braku regulacji w zakresie przekształcenia stowarzyszenia zwykłego w klub sportowy. W praktyce już dwukrotnie mieliśmy do czynienia z taka sytuacją.

11. Istnieje potrzeba uregulowania w przepisach prawa procedury likwidacji klubu sportowego, obowiązków likwidatora oraz procedury wykreślenia klubu z ewidencji.

12. Powinna zostać wprowadzona łatwa procedura likwidacyjna organizacyjna, zwłaszcza wobec klubów niedziałających od wielu lat.

13. KS i UKS powinny mieć jasno sprecyzowane przepisy, które w sposób czytelny regulowałyby sposób ich funkcjonowania.

14. Większość UKS - ów uległa likwidacji lub są nie aktywne ze względu na zmiany strukturalne w oświacie.

15. Przyznaję, że analiza dokonana na stronie proste.ngo/kluby sportowe jest ciekawa i interesująca.

16. Problem z likwidacją uks, który nie prowadzi działalności (tzw. martwe podmioty).

Miasta na prawach powiatu i powiaty, które wzięły udział w badaniu

Odpowiadający mieli nieobowiązkową możliwość wskazania nazwy powiatu lub miasta na prawach powiatu. Dane te wskazały: Powiat Nowomiejski, Powiat Gliwicki, Miasto Gdańsk, Powiat Przeworski, Powiat Opatowski, Powiat Wałecki, Powiat Inowrocławski, Powiat Wałbrzyski, Powiat Bełchatowski, Powiat Wołomiński, Miasto Częstochowa, Miasto Płock, Powiat Olkuski, Powiat Polkowicki, Powiat Pabianicki, Powiat Zambrowski, Miasto Szczecin, Powiat Krośnieński, Powiat Policki, Miasto Gdynia, Powiat Mielecki, Powiat Kielecki, Powiat Gorlicki, Powiat Drawski, Powiat Pilski, Powiat Kamiennogórski, Powiat Poznański, Powiat Łowicki, Miasto Opole, Powiat Gryfiński, Powiat Sandomierski, Powiat Rawicki, Miasto Ruda Śląska, Miasto Wrocław, Miasto Suwałki, Powiat Węgrowski, Powiat Pułtuski, Miasto Sosnowiec, Powiat Bolesławiecki, Miasto Białystok, Powiat Słupecki, Miasto Płock, Powiat Opolski, Powiat Karkonoski, Powiat Wyszkowski, Powiat Przemyski, Powiat Nowodworski, Powiat Strzelecki, Powiat Poznański, Powiat Sokólski, Miasto Rybnik, Powiat Słupski, Powiat Kolbuszowski, Powiat Miechowski, Powiat Wrocławski, Powiat Łaski, Powiat Kaliski, Powiat Milicki, Powiat Legionowski, Miasto Nowy Sącz, Miasto Częstochowa, Powiat Radomszczański, Powiat Kartuski, Powiat Cieszyński, Powiat Oławski, Powiat Międzyrzecki, Miasto Legnica, Powiat Rzeszowski, Powiat Oświęcimski, Powiat Bielski, Powiat Krakowski, Powiat Malborski, Powiat Łódzki Wschodni, Powiat Braniewski, Powiat Gryficki, Powiat Bieruńsko-lędziński, Powiat Jasielski, Miasto Ostrołęka, Powiat Karkonoski, Powiat Zduńskowolski, Powiat Lęborski, Miasto Katowice, Miasto Bielsko-Biała, Powiat Gołdapski, Powiat Nowodworski, Powiat Wolsztyński, Powiat Węgorzewski, Powiat Złotowski, Powiat Mławski, Miasto Gliwice, Powiat Tucholski.

Aktualnie obowiązujące przepisy prawa, regulujące zasady funkcjonowania ewidencji prowadzonych przez organy państwa w zakresie uczniowskich klubów sportowych i klubów sportowych nieprowadzących działalności gospodarczej, zakres obowiązków ewidencyjnych ww. podmiotów, zakres obowiązków w postępowaniu rejestrowym, jak też zakres współdziałania starosty, pozostałych organów państwa i podmiotów z osobowością prawną, jakimi są UKS-y i kluby sportowe, których statuty nie przewidują prowadzenia działalności gospodarczej wymagają kompleksowej zmiany uwzględniającej konieczność budowania nowoczesnej administracji publicznej i możliwości, jakie przynosi rozwój techniczny, w sposób gwarantujący uczniowskim klubom sportowym i klubom sportowym możliwość szybkiego rozpoczęcia działalności i dokonywania zmian, przy ograniczeniu do minimum niezbędnych formalności. Takie uzasadnienie towarzyszyło zmianom w prawie dotyczącym przedsiębiorców - i takie samo jest oczekiwanie względem prawa dla podmiotów społecznych, jakimi są uczniowskie kluby sportowe i kluby sportowe nieprowadzące działalności gospodarczej.

Doświadczenie stosowania ustawy o sporcie wskazują na potrzebę zmian w zakresie skrócenia czasu rejestracji klubów sportowych (m.in. umożliwienie klubom sportowym korzystania z formuły tzw. „jednego okienka”, uregulowania kwestii możliwości zmiany siedziby przez istniejący klub sportowy, uregulowanie kwestii możliwości zarejestrowania działalności gospodarczej przez istniejący klub sportowy (w tym UKS), uregulowanie kwestii tworzenia oddziałów, zniesienie opłat rejestracyjnych, uproszczenie możliwości pobierania wypisów z właściwej ewidencji/rejestru, zadbania o jawność i jakość ewidencji.

Wydaje się, że warto rozważyć stosowanie do klubów sportowych identycznych procedur rejestrowych, jakie stosowane są względem stowarzyszeń. Głównym interesariuszem są tu oczywiście już funkcjonujące UKS-y i kluby sportowe figurujące w ewidencji starosty - i to ich poparcie lub brak tego poparcia mogą być kluczowy elementem dla ewentualnych zmian.

Warto mieć tu na uwadze, że część osób związanych z ww. podmiotami nie zna w pełni uwarunkowań formalnych funkcjonowania tego typu podmiotów i np. nie identyfikuje niemożności wykonywania określonego rodzaju czynności (np. świadczenia sponsoringu). Brak identyfikacji problemu może skutkować niechęcią do jakichkolwiek bardziej systemowych reform (np. rejestracji wszystkich UKS-ów i klubów sportowych w KRS).

Ważnym interesariuszem są również starostowie oraz działający w ich imieniu urzędnicy starostw - odpowiedzialni nie tylko za prowadzenie ewidencji, ale też za nadzór nad uczniowskimi klubami sportowymi i klubami sportowymi, jak również, co warto mieć na uwadze, wszystkimi pozostałymi stowarzyszeniami, również tymi, które wpisane są do KRS.

Całości zmian w prawie dla klubów sportowych powinny towarzyszyć ogólnie zmiany w prawie dotyczącym organizacji społecznych. Warto przywołać tutaj fragment z artykułu Działalność organizacji pozarządowych: uwarunkowania i kluczowe problemy: „W minionych latach dokonano kilku ważnych zmian w zakresie prawa dla sektora przedsiębiorców. Pakietem ustaw znanym pod nazwą „Konstytucja biznesu” wprowadzono między innymi możliwość świadczenia drobnej sprzedaży w formie działalności nierejestrowanej, uwalniając tę sferę od zbędnych obciążeń biurokratycznych. Jednocześnie biznes otrzymał możliwość prowadzenia działalności w formie prostej spółki akcyjnej, osoby prawnej stanowiącej nowy typ spółki kapitałowej, której kapitał akcyjny wynosić może nawet 1 zł. Wreszcie - wprowadzenie „estońskiego CIT” pozwala przedsiębiorcom przeznaczającym środki na rozwój swojej działalności nie płacić podatku dochodowego (choć przepisy w polskim prawie są dużo bardziej skomplikowane, niż te, którymi się zainspirowano). Dostosowywanie przepisów regulujących aktywność rynkową do realiów współczesnej gospodarki jest oczywiście zabiegiem pożądanym. Na tym tle jednak coraz bardziej uwidaczniają się słabości regulacji dotyczących działalności organizacji pozarządowych” (Gorczyński 2021).

***

Na zakończenie gorąco zapraszam i zachęcam do obejrzenia krótkiego reportażu o Jerzym Wojewódzkim, dostępnego w serwisie YouTube po wpisaniu w wyszukiwarkę słów: „Jerzy Wojewódzki - Dopóki piłka w grze”. Jerzy Wojewódzki sam chyba nie czuł się związany z trzecim sektorem, być może nawet nie do końca nawet identyfikował to pojęcie. A jednocześnie był doskonałym przykładem takiego właśnie lokalnego działacza trzeciego sektora.

Podsumowanie


Bibliografia


Publikacje

  • Bogucka, Izabela. 2015. Działalność gospodarcza uczniowskiego klubu sportowego. Gdańskie Studia Prawnicze - Przegląd orzecznictwa, 1
  • Charycka, Beata, Gumkowska, Marta. 2019. Kondycja organizacji pozarządowych. Raport z badań 2018. Warszawa: Stowarzyszenie Klon/Jawor
  • Cierpiał-Wolan, Marek (oprac.). 2019. Kultura fizyczna w latach 2017 i 2018. Warszawa, Rzeszów: Główny Urząd Statystyczny
  • Cierpiał-Wolan, Marek (oprac.). 2019a. Zeszyt metodologiczny. Statystyka sportu. Rzeszów: Główny Urząd Statystyczny
  • Dudek, Dobiesław, 2000. Zarys dziejów i organizacja stowarzyszeń kultury fizycznej, Studia i Monografie AWF, 16
  • Dudek, Dobiesław, 2005. Pojęcie klubu sportowego, Studia Humanistyczne Akademii Wychowania Fizycznego w Krakowie, 5
  • Goś-Wójcicka, Karolina (oprac.). 2020. Sektor non-profit w 2018 r. Warszawa, Kraków: Główny Urząd Statystyczny
  • Goś-Wójcicka, Karolina (oprac.). 2021. Współpraca organizacji non-profit z innymi podmiotami w 2019 roku. Warszawa, Kraków: Główny Urząd Statystyczny
  • Kołaczkowski, Bartosz, Diallo, Boubacar Sidi, 2016. Kształtowanie się regulacji prawnej zrzeszeń sportowych. Wybrane aspekty krajowe i prawnomiędzynarodowe. Poznań: Wydawnictwo Naukowe
  • Tomik, Rajmund, 2006. Działalność uczniowskich klubów sportowych. Katowice: Wydawnictwo Akademii Wychowania Fizycznego w Katowicach

Akty prawne i dokumenty

  • Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. 1997 nr 78 poz. 483), http://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU19970780483 [dostęp: 04.09.2021]
  • Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. UE L 347 z 11.12.2006, s. 1 ze zmian.), https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/?uri=CELEX%3A32006L0112 [dostęp: 03.11.2021]
  • Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. 1960 nr 30 poz. 168), https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU19600300168 [dostęp: 05.11.2021]
  • Ustawa z dnia 3 lipca 1984 r. o kulturze fizycznej (Dz.U. 1984 nr 34 poz. 181), https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU19840340181 [dostęp: 04.09.2021]
  • Ustawa z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz.U. 1989 nr 20 poz. 104), https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU19890200104 [dostęp: 04.09.2021]
  • Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. 1991 nr 80 poz. 350), https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU19910800350 [dostęp: 13.11.2021]
  • Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. 1992 nr 21 poz. 86), https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU19920210086 [dostęp: 05.11.2021]
  • Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (Dz.U. 1996 nr 25 poz. 113), http://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=wdu19960250113 [dostęp: 04.09.2021]
  • Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz.U. 1997 nr 121 poz. 769), https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU19971210769 [dostęp: 05.11.2021]
  • Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym, Dz.U. 1998 nr 91 poz. 578, https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU19980910578 [dostęp: 05.11.2021]
  • Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. 1998 nr 137 poz. 887), https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=wdu19981370887 [dostęp: 05.11.2021]
  • Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy (Dz.U. 1999 nr 83 poz. 930), https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=wdu19990830930 [dostęp: 05.11.2021]
  • Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. 2001 nr 98 poz. 1070), https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20010981070 [dostęp: 05.11.2021]
  • Ustawa z dnia 7 czerwca 2002 r. o Polskiej Konfederacji Sportu (Dz.U. 2002 nr 93 poz. 820), https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20020930820 [dostęp: 05.11.2021]
  • Ustawa z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz.U. 2003 nr 96 poz. 873), http://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=wdu20030960873 [dostęp: 04.09.2021]
  • Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. 2004 nr 54 poz. 535), https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20040540535 [dostęp: 05.11.2021]
  • Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. 2005 nr 155 poz. 1298), https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20041731807 [dostęp: 05.11.2021]
  • Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o sporcie kwalifikowanym (Dz.U. 2005 nr 155 poz. 1298), http://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20051551298 [dostęp: 05.11.2021]
  • Ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz.U. 2006 nr 225 poz. 1635), https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=wdu20062251635 [dostęp: 05.11.2021]
  • Ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. 2009 nr 157 poz. 1240), https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20091571240 [dostęp: 05.11.2021]
  • Ustawa z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz.U. 2010 nr 127 poz. 857), http://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20101270857 [dostęp: 04.09.2021]
  • Ustawa z dnia 20 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o sporcie oraz ustawy o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów (Dz.U. 2017 poz. 1600), https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20170001600 [dostęp: 05.11.2021]
  • Ustawa z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz.U. 2018 poz. 723), https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20180000723 [dostęp: 05.11.2021]
  • Ustawa z dnia 9 listopada 2018 r. o kołach gospodyń wiejskich (Dz.U. 2018 poz. 2212), https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20180002212 [dostęp: 05.11.2021]
  • Ustawa z dnia 19 lipca 2019 r. o zapewnianiu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami (Dz.U. 2019 poz. 1696), https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20190001696 [dostęp: 05.11.2021]
  • Ustawa z dnia 31 lipca 2019 r. o zmianie niektórych ustaw w celu ograniczenia obciążeń regulacyjnych (Dz.U. 2019 poz. 1495), https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20190001495 [dostęp: 05.11.2021]
  • Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 października 1932 r. - Prawo o stowarzyszeniach. (Dz.U. 1932 nr 94 poz. 808), http://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU19320940808 [dostęp: 04.09.2021]
  • Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 10 grudnia 1932 r. o rejestracji stowarzyszeń (Dz.U. 1932 nr 116 poz. 963), https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU19321160963 [dostęp: 05.11.2021]
  • Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 stycznia 1985 r. w sprawie zasad prowadzenia rejestrów stowarzyszeń kultury fizycznej, warunków wpisu do rejestru oraz zasad udostępniania rejestrów (Dz.U. 1985 nr 1 poz. 3), http://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU19850010003 [dostęp: 04.09.2021]
  • Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 kwietnia 1989 r. w sprawie wzoru i sposobu prowadzenia rejestru stowarzyszeń (Dz.U. 1989 nr 23 poz. 126), https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU19890230126 [dostęp: 05.11.2021]
  • Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 19 czerwca 1996 r. w sprawie wzoru i sposobu prowadzenia rejestru stowarzyszeń kultury fizycznej i związków sportowych (Dz.U. 1996 nr 71 poz. 343), https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU19960710343 [dostęp: 05.11.2021]
  • Rozporządzenie Ministra Sportu z dnia 16 stycznia 2006 r. w sprawie ewidencji klubów sportowych (Dz.U. 2006 nr 16 poz. 123), https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20060160123 [dostęp: 05.11.2021]
  • Rozporządzenie Ministra Sportu i Turystyki z dnia 18 października 2011 r. w sprawie ewidencji klubów sportowych (Dz.U. 2011 nr 243 poz. 1449), https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20112431449 [dostęp: 05.11.2021]
  • Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 12 listopada 2014 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia wzorów urzędowych formularzy wniosków o wpis do Krajowego Rejestru Sądowego oraz sposobu i miejsca ich udostępniania (Dz.U. 2014 poz. 1621), https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20140001621 [dostęp: 06.11.2021]
  • Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 23 czerwca 2021 r. w sprawie określenia wzorów urzędowych formularzy wniosków o wpis do Krajowego Rejestru Sądowego oraz sposobu i miejsca ich udostępniania (Dz.U. 2021 poz. 1173), https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20210001173 [dostęp: 05.11.2021]
  • Zarządzenie Przewodniczącego Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Sportu z dnia 1 października 1985 r. w sprawie zasad i trybu zmiany przynależności zawodników piłki nożnej do stowarzyszeń kultury fizycznej i innych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność sportową oraz zasad reprezentowania tych stowarzyszeń i jednostek organizacyjnych (M.P. 1985 nr 34 poz. 229), http://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WMP19850340229 [dostęp: 18.09.2021]
  • Krajowy Program Rozwoju Ekonomii Społecznej. 2019. Uchwała nr 11 Rady Ministrów z dnia 31 stycznia 2019 r. zmieniająca uchwałę w sprawie przyjęcia programu pod nazwą „Krajowy Program Rozwoju Ekonomii Społecznej” (M.P. 2019 poz. 214), http://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WMP20190000214 [dostęp: 02.11.2021]
  • Programu Rozwoju Sportu do roku 2020. 2020. Uchwała nr 83 Rady Ministrów z dnia 20 sierpnia 2019 r. w sprawie aktualizacji Programu Rozwoju Sportu do roku 2020 (M.P. 2019 poz. 905), http://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WMP20190000905 [dostęp: 04.09.2021]
  • Komunikat Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 18 lipca 2019 r. w sprawie zmienionych wytycznych w zakresie realizacji przedsięwzięć w obszarze włączenia społecznego i zwalczania ubóstwa z wykorzystaniem środków Europejskiego Funduszu Społecznego i Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego na lata 2014-2020 (M.P.2019, poz. 723), https://monitorpolski.gov.pl/M2019000072301.pdf [dostęp: 30.10.2021]
  • Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o sporcie (druk nr 305), https://orka.sejm.gov.pl/Druki8ka.nsf/0/6E498BC67F9B3F34C1257F710030E92E/%24File/305.pdf [dostęp: 05.11.2021]
  • Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o sporcie oraz ustawy o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów (UD52), https://legislacja.rcl.gov.pl/docs//512/12293300/12400258/12400259/dokument264656.pdf [dostęp: 05.11.2021]
  • Rządowy projekt ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu ograniczenia obciążeń regulacyjnych (UD494), https://legislacja.rcl.gov.pl/docs//2/12321366/12577127/12577128/dokument385907.pdf [dostęp: 05.11.2021]
  • Komisyjny projekt ustawy o ograniczeniu biurokracji i barier prawnych (9EW-020-1301/23), http://orka.sejm.gov.pl/Druki9ka.nsf/Projekty/9-020-1301-2023/$file/9-020-1301-2023.pdf [dostęp: 11.07.2023]
  • Poselski projekt ustawy o ograniczeniu biurokracji i barier prawnych (SH-020-65/24), https://orka.sejm.gov.pl/Druki10ka.nsf/Projekty/10-020-65-2024/$file/10-020-65-2024.pdf [dostęp: 17.02.2024]
  • Uzasadnienie do rządowego projektu ustawy o sporcie (druk nr 2313). 2009, http://orka.sejm.gov.pl/Druki6ka.nsf/0/A1494248513E37C1C125762C00318BCE/$file/2313.pdf [dostęp: 31.08.2021]
  • Uzasadnienie projektu ustawy o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym oraz niektórych innych ustaw (druk nr 2816). 2014, https://orka.sejm.gov.pl/Druki7ka.nsf/0/9B93E5ADF7E39E0DC1257D70003944D1/%24File/2816-ustawa.docx [dostęp: 31.10.2021]
  • Uzasadnienie do rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o sporcie oraz ustawy o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów (druk nr 1410). 2017, https://orka.sejm.gov.pl/Druki8ka.nsf/0/FDCD3A1391F42683C12580EB003DFA72/%24File/1410-uzasadnienie.docx [dostęp: 06.11.2021]

Orzecznictwo

  • Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 stycznia 2012 r. (II GSK 2457/11)
  • Postanowienie z uzasadnieniem Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 2 kwietnia 2013 r. (VI Gz 44/13)

Źródła internetowe

  • Falkowski, Jan. 2020. Usługi związane ze sportem, zajęcia sportowe on-line a VAT. System Informacji Prawnej Legalis [dostęp: 20.10.2021]
  • Frączak, Piotr. 2021. Rejestracja i rejestry - https://proste.ngo/rejestracja-i-rejestry [dostęp: 30.10.2021]
  • Gorczyński, Łukasz. 2021. Działalność organizacji pozarządowych: uwarunkowania i kluczowe problemy - https://proste.ngo/potrzeba-uproszczen [dostęp: 05.11.2021]
  • Jaworski, Adam. 2018. Klub sportowy w formie fundacji - https://ksiegowosc.infor.pl/obrot-gospodarczy/fundacje-stowarzyszenia/775611,Klub-sportowy-w-formie-fundacji.html [dostęp 02.11.2021]
  • Trzeciakowski, Rafał. 2019. Kiedy klub sportowy musi działać jak firma - https://www.prawo.pl/biznes/przystapienie-do-ligi-zawodowej-wyzwania-prawne-dla-klubow,364331.html [dostęp: 05.09.2021]
  • Wilk, Bartosz. 2021. Opinia prawna nt. projektu nowelizacji ustaw podatkowych w ramach tzw. Polskiego Ładu - https://ofop.eu/wp-content/uploads/2021/09/B.Wilk_opinia-o-projekcie-ustawy-podatkowej-Polski-Lad-z-26-lipca-2021-r.-UD260_OFOP1.docx.pdf [dostęp: 13.11.2021]
  • Główny Urząd Statystyczny, 2021. Podział administracyjny Polski - https://stat.gov.pl/statystyka-regionalna/jednostki-terytorialne/podzial-administracyjny-polski [dostęp: 30.10.2021]
  • Ministerstwo Sprawiedliwości, 2014. Szybsze rozpoczynanie działalności gospodarczej - https://www.arch.ms.gov.pl/pl/archiwum-informacji/news,5674,10,szybsze-rozpoczynanie-dzialalnosci-gospodarczej.html [dostęp: 31.10.2021]
  • Serwis RP, 2021. Siedziby i obszary właściwości Wydziałów Gospodarczych KRS - https://www.gov.pl/attachment/5affb25b-94b1-4683-b8a6-4eabf5bd5428 [dostęp: 30.10.2021].
  • Jerzy Wojewódzki - „Dopóki piłka w grze” (YouTube) - https://youtu.be/4l88xuiQBFM [dostęp: 05.11.2021]
  • Klub sportowy (Wikipedia) - https://pl.wikipedia.org/wiki/Klub_sportowy [dostęp: 05.09.2021]