Opis

„Biała księga” to przygotowany przez Ministerstwo Finansów wykaz danych o różnych podmiotach na temat ich statusu podatku VAT. Można tam sprawdzić, na podstawie numeru NIP, czy dany podmiot figuruje w rejestrze VAT, jaki ma status, a także m.in. numery jego rachunków bankowych. Wykaz jest dostępny na stronie Ministerstwa Finansów.

O „białej liście” trzeba pamiętać m.in. dlatego, że w organizacjach prowadzących działalność gospodarczą dokonywanie płatności za zakup towarów lub usług od naszych kontrahentów powinny być w niektórych przypadkach dokonywane tylko na rachunki bankowe tychże kontrahentów wskazane na białej liście. Przy zapłacie faktury związanej z transakcją o wartości min. 15 tysięcy złotych na inne konto, nieznajdujące się w tym wykazie, grożą surowe konsekwencje. Są to, po pierwsze - niemożność zaliczenia tego wydatku do kosztów uzyskania przychodów przez nabywcę towaru/usługi, po drugie - solidarna odpowiedzialność nabywcy za podatek VAT, gdyby sprzedawca nie odprowadził go do urzędu skarbowego.

W takim przypadku należy pamiętać o weryfikacji wszystkich kontrahentów przy płatnościach za transakcje o wartości przynajmniej 15 tysięcy złotych. Zwraca się uwagę, że mowa o kwocie transakcji, a nie o kwocie płatności (seria płatności dot. tego samego towaru/usługi – np. w przypadku najmu – jest traktowana jako jedna transakcja). Jeżeli w wykazie podatników kontrahent widnieje jako czynny podatnik VAT, płatności dla niego za transakcje od 15 tysięcy złotych powinno się dokonywać tylko na rachunki bankowe, które znajdują się w tym wykazie. Jeżeli zapłata zostanie dokonana na inny rachunek bankowy organizacji grożą wspomniane wcześniej konsekwencje, tzn. brak możliwości zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów i solidarna odpowiedzialność za VAT. Organizacje będące jednocześnie czynnymi podatnikami VAT powinny także zadbać o to, aby ich rachunki bankowe znalazły się na białej liście. W przeciwnym razie nabywcy towarów/usług są narażeni na wspomniane konsekwencje, ewentualnie mogą nie chcieć dokonywać wpłat za wystawione im faktury.

Ustawodawca przewidział jedną furtkę dla takich sytuacji. Nabywca towaru/usługi powinien, w ciągu siedmiu dni od zlecenia płatności, powiadomić o tym urząd skarbowy właściwy dla wystawcy faktury (na czas epidemii termin został wydłużony do 14 dni). Takie zawiadomienie składa się na formularzu ZAW-NR. Zawiadomienie można złożyć elektronicznie lub papierowo. Termin na złożenie Zawiadomienia jest bardzo krótki. Jednocześnie jest to jedyna droga do uwolnienia się od sankcji. Jeżeli organizacja przegapi termin, nie ma już od tego odwrotu.